On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Gylfaginning2-44
- Snorra Edda2-82
- Gylfaginning8-39
Alternative images
© Den Arnamagnæanske Samling
þaðan ſol ok tungl ok geꝼa itnum enn þat kom aſamt með ǫllum at þeſſu munꝺi ra
ðit
haꝼa ſa er ꝼlæſtu illu ræðꝛ lokí lauꝼæẏiar ſon ok ſǫgðu hann ver ðugan illz ꝺauða eꝼ æigi
hittí hann raað til at ſmiðꝛinn værí aꝼ kaupínu ok veittu loka at gongu enn er hann varð
ræꝺꝺꝛ þa ſoꝛ hann æiða at hann ſkẏllꝺi sua til haga at ſmiðꝛinn verí aꝼ kaupinu hvat ſem hann
h̅ koſtaði til ok hið ſama kvellꝺ er ſmiðꝛinn Ok ut epter griotínu með heſtinn ſvaðilꝼara
þa liop oꝛ ſkogi nokkurum mer r ok að heſtinum ok hrein við enn er heſtrinn kenꝺi hvat roſ
ſa
þat var þa æꝺꝺiz hann ok ſleit ſunꝺꝛ reipin ok liop a ſkoginn en hun unꝺan ok ſmiðꝛinn ep
ter
ok vill taka heſtínn en þeſſi hlaupa alla nott ok ꝺvelz ſmiðín þa nott ok epter um ꝺa
ginn
var ð ekki sua ſmiðat ſem vant var ok þa er ſmiðꝛinn ser at æigi mun lokit ver ða ver kínu
þa ꝼæriz ſmiðꝛinn i iǫtun moð enn er æser ner ſa þat til viſſ at þar var ber griſi kominn þa
varð æigi þẏrmt æiðunum ok kolluðu þei r a þoꝛ ok Iamn ſkiott kom hann ok þi næſt ꝼoꝛ a lopt
hamarr enn miǫllner gallt hann þa ſmiðarkaupit ok æigi ſol eða tungl hellꝺꝛ ſẏniaði hann honu m að
bẏggia i iotunheímum ok lauſt þat hið ꝼẏrſta hǫgg at hauſſinn brotnaði i ſman mola
en ſenꝺi hann niðꝛ unꝺer niꝼlhel enn loki haꝼði þa ꝼer ð haꝼt til ſvaðilꝼara at nokkur u
ſiða bar hann ꝼẏl þat haꝼði .viij. ꝼætr ok er ſa heſtr baztr með guðum ok monnu m sua ſeger i vǫlu
ſpa
þa gengu regin ǫll a rǫkſtola ginn heilug goð ok um þat gęttuz hver r heꝼði loꝼt allt
lævi blanꝺíteða ætt iǫtunſ oðſ mæẏ geꝼna þoꝛr æinn þat va þꝛunginn moði hann ſiallꝺan
ſitr er hann ſlikt oꝼ ꝼregn þa mæ lti Gangleri hvat er að ſegia ꝼra ſkiðblaðní er hann er beztr ſkipa
hvar t er ekki ſkip iammikit ſem hann har ſvarar ꝺv͛gar nokkur͛ ſẏn͛ ivallꝺa
S kiðblaðner er beztr ſkipann a ok með meſtum hagleik goꝛt en naglꝼar er meſt ſkip ꝺver gar nokkurer ſẏner ivallꝺa
gioꝛðu ſkiðblaðníok gaꝼu ꝼræẏ ſkipit hann er sua mikill at aller æser megu ſkipa hann
með vapnum ok her bunaðí ok heꝼer hann bẏr þegar er ſegl er upp ꝺꝛegit hver t er ꝼara ſkal en þa er
æigi ſkal með hann a ſio ꝼara þa er hann giꝛr aꝼ sua moꝛgum lutum ok með sua mikilli liſt að hann ma veꝼia
ſaman ſem ꝺukok haꝼa i pungí ſínum þa mæ lt i Gangleri gott ſkip er ſkiðblaðner en all mikil
ꝼiolkẏngí mun við ver a hoꝼð aðꝛ sua ꝼaí goꝛt hvart heꝼer þoꝛr hver gi sua ꝼarit at hann
haꝼí hitt ꝼyrir ser sua rikt eða ramt at honu m haꝼi oꝼreꝼli i ver ið ꝼyrir aꝼlſ ſaker eða ꝼiolkẏngí þa ſeger
har Faer vænti ek at ꝼra þvi kunn i ſegia enn mar t heꝼer honu m harð ꝼært þott enn þott sua haꝼí
ver it at nokku lutr haꝼí sua ramm r eða ſter kr ver it at þoꝛr haꝼi æigi ſigꝛ ꝼengit a unn ið þa er
æigi ſkẏllt at ſegia ꝼra ꝼyrir þi at moꝛg ꝺæmí eru til þeſſ ok þvi eru aller ſkẏllꝺer at trua að
þoꝛr er matkaztr þa mælti Gangleri sua liz mer ſem þeſſ lutar muna ek ſpurt haꝼa at eingi er til ꝼæ
at ſegia þa mælti iaꝼn har hæẏrt hoꝼum ver ſagt ꝼra þei m atburðum er oſſ þikkia otruleger
at ſanner muní ver a enn her mun ſa ſitia nær er vita ſonn tiðinꝺi aꝼ at ſegia ok mun tu
ðit
haꝼa ſa er ꝼlæſtu illu ræðꝛ lokí lauꝼæẏiar ſ
hittí h
ræꝺꝺꝛ þa ſoꝛ h
h̅ koſtaði t
þa liop oꝛ ſkogi nokkuru
ſa
þ
t
gin
v
þa ꝼæriz ſmiðꝛin
varð æ
hamar
bẏggia i iotunheímu
en ſenꝺi h
ſiða bar h
ſpa
þa gengu regin ǫll a rǫkſtola gin
lævi blanꝺít
ſitr er h
hv
gioꝛðu ſkiðblaðní
m
æ
ſaman ſem ꝺuk
ꝼiolkẏngí mun v
haꝼí hitt ꝼ
h
v
æ
þoꝛr e
at ſegia þa m
at ſann