On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Gylfaginning2-44
- Snorra Edda2-82
- Gylfaginning8-39
Alternative images
© Den Arnamagnæanske Samling
þinͬ trua at h̅ mun æͥ liuga nu hið ꝼẏrſta ſin̅ er allꝺꝛi laug ꝼẏʀ. þa ml̅ i. G. h͛ mun ek
ſtanꝺa⁊ hlẏða eꝼ nokkur oꝛlauſn ꝼæz þeſſa malſ en̅ að oðꝛu̅ koſtí kalla ek ẏðꝛ vera
ẏꝼ͛ komna eꝼ þ͛ kun̅ ut æͥ ſegia þ̅ er ek ſpẏr. þa . m. þriðí. Auðſẏnt e͛ nu at h̅ vill þ͛ si
tiðinꝺi vita þo at oſſ þikki æͥ ꝼagrt at ſegia.
̅ þ̅ er upphaꝼ þeſſa malſ að aku þoꝛr ꝼoꝛ m haꝼra ſína ⁊ reið ⁊ m h̅ m ſa áſſ
er loki. h. koma þ̅ r at kvellꝺi tͥ æinſ bonꝺa ⁊ ꝼa þar að natt ſtað. ⁊ u̅ kvellꝺit
tok þoꝛr haꝼᷓ ſina ⁊ ſkar baða ept͛ þ̅ vͦ þ̅ r ꝼlegn͛ ⁊ boꝛn͛ tͥ ketilſ en̅ e͛ ſoðit vͬ þa ſettiz þoꝛ̇
tͥ natt v͛ ðar. þoꝛr bauð tͥ matͬ m s͛ buanꝺanu̅ ⁊ konu h̅ s ⁊ boꝛnu̅ þ̅ ꝛa. ſonr buanꝺa
het þialꝼí en̅ rǫſkva ꝺott͛ . þa lagðí þoꝛr haꝼrſtǫkurnͬ utar ꝼᷓ ellꝺínu̅ ⁊ ml̅ i at bonꝺ
in̅
⁊ heíma m̅ n h̅ s ſkẏllꝺu kaſta a haꝼr ſtokuna bæínunu̅ . þialꝼi ſon bonꝺa hellt a
lær legg haꝼrſenſ⁊ ſprettí a kniꝼí ſinu̅ ⁊ braut tͥ m͛ giar. þoꝛ̇ ꝺvalðiz þar u̅ nottina
en̅ i ottu ꝼͥ ꝺag ſtoð h̅ upp ⁊ klæꝺꝺí ſik tok hamaren̅ míǫllní bra upp ⁊ vigði haꝼr
ſtokurnͬ
ſtoðu þa upp haꝼrarn͛ vͬ þa an̅ aʀ halltr eꝼtᷓ ꝼætí. þ̅ ſa þoꝛr ⁊ talði at h᷒ bonꝺin̅
ę. h̅ s hion munꝺi æͥ ſkẏnſamlegha haꝼa ꝼarið m beínu̅ haꝼrſenſ kenn͛ h̅ að brotin̅n vͬ
lær leggrín̅ . æͥ þarꝼ langt ꝼᷓ því at ſegia vita megu þ̅ megu þ̅ ha ll͛ hv͛ ſu hræꝺꝺꝛ bonꝺin̅
munꝺi v͛ ða e͛ h̅ ſa at þoꝛr let ſiga bꝛẏn̅ ar oꝼan ꝼͥ augun en̅ þ̅ e͛ ſa augnan̅ a þa hugðiz h̅
ꝼalla munꝺu ꝼͥ ſionín̅ i æín̅ í ſaman. h̅ herði henꝺꝛnͬ a hamar ſkaptínu sᷓ at hvitnuðu
knuarn͛ . en bonꝺin̅ gioꝛði ſem von vͬ ⁊ oll hionín kolluðu akaꝼlega baðu s͛ ꝼͥ ðar buðu
at ẏꝼ͛ bot allt þ̅ e͛ þau áttu. en̅ e͛ h̅ ſa ræzlu þ̅ ra þa gekk aꝼ h̅ m moꝺꝛin̅ ⁊ ſeꝼaðiz h̅ . Ok
tok aꝼ þ̅ m i ſætt bǫꝛn þ̅ ra þialꝼa ⁊ rǫſku ⁊ gioꝛðuz þau þa ſkẏllꝺ͛ þionoſtu m̅ n h̅ s ⁊ ꝼẏl
gia
þau h̅ m iaꝼnan ſiðan. let h̅ þar ept͛ haꝼᷓ en bẏriaði ꝼ͛ ðina auſtr i iotun heima Ok
allt tͥ haꝼſenſ ⁊ þa ꝼoꝛ h̅ ut ẏꝼ͛ haꝼít þ̅ hið ꝺiupa en̅ er h̅ kom tͥ l̅ ꝺz þa gekk upp ⁊
m h̅ m lokí þialꝼi ⁊ roſkva. þa er þau hoꝼðu litla hrið gengít þa vͬ ð ꝼͥ þ̅ m moꝛk ſtoꝛ.
gengu þau þan̅ ꝺ. allan tͥ mẏrkrſ. þialví var allra man̅ a ꝼothvataztr h̅ bar kẏl þoꝛſ
en̅ tͥ viſta vͬ æͥ gott. þa er mẏrkt var oꝛðit leituðu þ̅ ꝛ s͛ tͥ nattſtaðar ⁊ ꝼunꝺu ꝼͥ s͛ ſka
la
nokkurn miǫg mikín̅ voꝛu ꝺẏ a enꝺa ⁊ ia̅ bꝛeiðar ſkalanu̅ þar leituðu þ̅ r s͛ natt
bolſ.
en̅ um miꝺía nott vͬ ð l̅ ꝺſkialꝼtí mikill gekk ioꝛðín þ̅ m unꝺ͛ ſkukku̅ ⁊ ſkalꝼ
huſið. þa ſtoð þoꝛr upp⁊ het a lagſ m̅ n ſína ⁊ leituðuz ꝼẏr͛ ⁊ ꝼunꝺu aꝼ huſ tͥ hægͥ han
ꝺar
í míðíu̅ ſkalanu̅ ⁊ gengu þan̅ ig ſettiz þoꝛr i ꝺẏrnar en̅ ǫn̅ ur þau vͦ in̅ ar í ꝼra ho
num
⁊ vͦ þau hræꝺꝺ. en̅ þoꝛr hellt hamͬ ſkaptínu ⁊ hugði at v͛ ia ſik. þa hæẏrðu þꜹ
ẏm mikin̅ ⁊ gnẏ en e͛ kom að ꝺagan þa gekk þoꝛr ut ⁊ ſíer man̅ hvar la ſkamt ꝼᷓ
h̅ m i ſkogínu̅ ⁊ vͬ ſa æͥ litill. h̅ ſvaꝼ ⁊ hraut ſterklega. þa þottiz þoꝛr ſkilia hvat læ
tum
ſtanꝺa
ẏꝼ
tiðinꝺi vita þo at oſſ þikki æ
er loki
tok þoꝛr haꝼ
t
het þialꝼí en
in
lær legg haꝼrſenſ
en
ſtokurn
ſtoðu þa upp haꝼrarn
lær leggrín
munꝺi v
ꝼalla munꝺu ꝼ
knuarn
at ẏꝼ
tok aꝼ þ
gia
þau h
allt t
m
gengu þau þan
en
la
nokkurn miǫg mikín
bolſ.
en
huſið. þa ſtoð þoꝛr upp
ꝺar
í míðíu
num
ẏm mikin
h
tum