her er sva um qveðit Grænn kuað viðꝛ ꜳ víði varð ſkriupr i þvi ꝺíupan út man ek
rẏma reitu rikiſ mínſ aꝼ þínu betr ſamer bolr með ſkrauti blomſ en unner tomar ſkog
man ek upp ẏꝼver ægi angr leſtan rótꝼeſta Vátr qvað ma a motí man ek vallꝺ ẏꝼer þer
hallꝺa ſkal hriſ um lǫg lioſan lamit rot er þa ꝼliota ſanꝺꝛ luktaði ſunꝺum ſioꝛ ꝼekk aꝼ
ſtað ekki enn ſterk um bǫl biarkar bani hverſ viðar ganꝺi Skógr merker iuða enn ſioꝛ challꝺeoſ
þioðer þær ſem eẏꝺꝺu ʀiki challꝺeorum merkia ſanꝺ en guðzpiallig ellꝺinn ſu er í ſtað kom lǫgmaalſ
iuða Apoſtropha er ſu ꝼigura eꝼ maðr talar til ꝼraveranꝺa mannz sva ſem við hia veranꝺa
mann ok ſetr ſitt naꝼn í ꝼẏrſtu ſkílningu at rettu en þeſſ í annai er hann talar til en þo ꝼinnz
ǫðꝛu viſſ goꝛt ſem ſnoꝛri qvað Eẏolꝼi ber þu elꝼar ulꝼ ſeðianꝺi kveðiu heím þa er honum ſomí
heẏra bezt með eẏrum þviat ſkil millꝺra ſkaallꝺa ſkǫꝛung mann loꝼag ǫꝛꝼan hann liꝼi ſælſtr unꝺ ſolu
ſannauðigra manna þeſſi eẏolꝼr var bꝛuna ſon ſkaallꝺ einkar gott ok bu þegn góðꝛ enn æigi ꝼeríkr
Sama ꝼigura er ok eꝼ maðꝛ talar til heilagra manna ſem olaꝼr qvað þer ꝼremiz þi með tirí þu ert
næſt guðí hæſtum Ok í ǫðꝛum ſtað teitr geꝼr thomaſ ẏtum truar bot ꝼyrir ſið líotan er þerſi ꝼigura
er iaꝼnan ſett i bꝛeꝼum er menn ſenꝺaz i millum eða þeim prologiſ boka er eínhverium eru ætlaðar
til rettíngar eðꝛ ꝼrammburðar Enꝺiaꝺiſ er ſu ꝼigura enn .ij. ſunꝺꝛ lauser luter eru
merkter ꝼyrir einn uſkiptíligan lut eða einn uſkiptíligr lutr er ſettr ꝼyrir .ij. ſkiptiligum lutum ok er hon
unꝺer ꝺꝛegín ſamꝼeſting lauſſa luta ok leẏſing ꝼaſtra luta ſem her Skamm vann eꝼ hiallt hilmí
hoꝺꝺ beiðunꝺum reiðan her er uſkiptiligr lutr ſverðit merkt ꝼyrir ſkalm ok hiallt ſunꝺꝛ
ſunꝺꝛ lauſa lutí ok enn ſeger sva Þẏꝺꝺiz karlinn klæꝺꝺa kona mín ok þǫꝛꝼ ſína ek ſá karl
ok klæði koma inn i þuí ſinní her er klæꝺꝺꝛ maðr ſettr ꝼyrir ſialꝼum ser ok þeim klæðum er hann gaꝼ konunni
at ꝼ ſinn vilia ok i annat ſinn er ſagt at ſier hvart kom inn karl ok klæði þar ſem klæꝺꝺꝛ
maðr kom inn ok heiter ſu enꝺiaꝺiſ ſunꝺꝛ lauſ er ꝼaſter luter eru ſetter i ſtað lauſſa luta en ſu enꝺiaꝺiſ
heiter ſamꝼǫſt er lauser luter eru ſetter i ſtað ꝼaſtra luta sva ſem her mꜳ ſkilia á þerſum ꝺæmum
er her ſtanꝺa ꜳðꝛ ritín Ebaſiſ er aꝼ ganga eꝼniſſinſ þa er ſkallꝺit reikar aꝼvegiſ ſem
bꝛagi ſkallꝺ gioꝛði þa er hann ſetti í þꜳ ꝺꝛapu er hann oꝛti um ragnar konung þær visur er ſegia um ꝼall
ſoꝛla ok hanðiſ ſona ionakrſ konungſ ok guðꝛunar giuka ꝺottur er þeir ꝼellu ꝼyrir monnum erminrekſ konungſ ok er
ſia viſa eín aꝼ þeim Knatt ø við illan erminrekr at vakna með ꝺꝛeẏrꝼr ꝺꝛotter ꝺꝛaum í ſverða
ꝼlaumí róſta varð í ranní ranꝺveſ hoꝼut níðia þa er hraꝼn blám heꝼnꝺu harma erpſ
ok barma Stunꝺum verðꝛ ebaſiſ þa er ſkallꝺit tekr ſteꝼ aꝼ ǫðꝛu eꝼní en kvęðit er ſem nikolaſſꝺꝛapu
er ſteꝼit er aꝼ guðligri þrenníngu ſem her Aull þing boða engla eining i þꝛenningu oroꝼnuðu
iaꝼnan allz gramſ loꝼi ꝼramða Stunꝺum verðꝛ ebaſiſ aꝼ þi at ſkallꝺit tekr ꝺæmi þeim
lutum ſem hann vill ꝼregía eða uꝼrægía aꝼ ǫðꝛum ꝼraſǫgnum sva er ok i ſama kvæði nicholao ꝺæmí tekín