R. D. Fulk (ed.) 2012, ‘Eyvindr skáldaspillir Finnsson, Hákonarmál 4’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 178.
Hrauzk ór hervôðum, hratt á vǫll brynju,
vísi verðungar, áðr til vígs tœki.
Lék við ljóðmǫgu — skyldi land verja —
gramr inn glaðværi; stóð und gollhjalmi.
Vísi verðungar hrauzk ór {hervôðum}, hratt brynju á vǫll, áðr tœki til vígs. Inn glaðværi gramr lék við ljóðmǫgu; skyldi verja land; stóð und gollhjalmi.
‘The leader of the retinue [Hákon] threw off his war-garments [ARMOUR], cast his mail-shirt to the ground, before beginning the battle. The cheerful ruler joked with his men; he had to protect the land; he stood under a golden helmet.’
In Hkr, as for st. 1. In Fsk, the preceding prose remarks that the day of the battle was warm, and Hákon removed his mail-shirt and (contrary to what the stanza says) helmet and heartened his men, laughing and cheering them up with his demeanour. In SnE, ll. 5-8 are cited with other stanzas to illustrate the remark that the names of the sons of Hálfdan gamli ‘the Old’ are used in verse as heiti for noblemen, the name in this instance being Gylfi: see Readings.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Hrauzk ór hervôðum,
hratt á vǫll brynju,
vísi verðungar,
áðr til vígs tókisk.
Lék við ljóðmǫgu
— skyldi land vera —
gram inn glaðværi;
stóð und gollhjalmi.
Hrꜹ́ðz or herváðom | hratt a vǫll brynio || vísi verþungar | aþr til vígs tókiz | lék við lioðmꜹgo | scyldi land vera | gram hiɴ glaðværi | stóð und gullhíalme |
(RDF)
Hrꜹðz or hervaðom |
(RDF)
Hrauzk ór hervôðum,
hratt á vǫll brynju,
vísi verðungar,
áðr til vígs tœki.
Lék við ljóðmǫgu
— skyldi land verja —
gramr inn glaðværi;
stóð und gollhjalmi.
Hrꜹðz or her vaðom | hratt a voll brynio visi verþungar aðr til vígs tø̨ki. lek við | lioð mꜹgo skylldi land veria. gramr híɴ glaðværi stoð vnd | gvll hialmi.
(RDF)
Hrꜹðz or her váðom. |
(RDF)
Hrauzk ór hervôðum,
hratt á vǫll brynju,
†vis verðunger†,
áðr til vígs tœki.
leik við ljóðmǫgu
— skyldi land verja —
gramr inn glaðværi;
stóð und gollhjalmi.
hrꜹz or hervaðum hratt a voll | brynio vis verþunger aðr til vigs teki Leik við lioð | mǫgu skylldi land veria gramr enn gladvǽri stoþ unð | gull hialmi
(RDF)
hrauz or hervaðum·
(RDF)
Hrauzk ór hervôðum,
hratt á vǫll brynju,
vísi verðungar,
áðr til vígs tœki.
leik við ljóðmǫgu
— skyldi land verja —
gramr inn glaðværi;
stóð und gollhjalmi.
hrꜹz or hervaðum | hratt a vꜹll brynio | visi verðungar | aþr til vigs toki | Leik við lioðmogu | skyllde land veria | gramr enn glaðværi | stoð und gullhialme |
(RDF)
Hrꜹz or hervaþum |
(RDF)
Hrauzk ór her-fótum,
hratt á vǫll brynju,
vísir verðunga,
áðr an til vígs tœki.
Lék við ljóð†mangu†
— skyldi land verja —
gramr inn glaðværi;
stóð und gollhjalmi.
Rauzk or hærfotum | ratt a voll bryniu | visir værðunga | aðr en til vigs tꝍke | lek við lioð mangu | skylldi land væria | gramr hinn glaðvære | stoð undir gullhialme |
(RDF)
Rauzk or hærfotum | ratt a voll bryniu | visir værðunga || aðr⸜'⸝en til vigs to᷎ke | Lek við lioðmangu | Skylldi lannd væria | gramr hinn glaðvære | stoð undir gullhialme. |
(RDF)
Rauzk or hærfotum | ratt a voll bryniu | visir værðunga | aðr en til vigs to᷎ke | Lek við lioð mangu | skylldi lannd væria | gramr hinn glaðvære | stoð undir gullhialme. |
(VEÞ)
Hrauzk ór hervôðum,
rætt á vǫll brynju,
vísi †varðungar†,
áðr til †viks† tœki.
Lék við ljóð†mangu†
— skyldi land verja —
gramr inn glaðværi;
stóð und gollhjalmi.
Rauzk or hær vaðom | rętt a voll bryniu | visi varðungar | aðr til viks tꝍke | lec við lioð mangu | sculldi lannd veria | gramr hinn glaðvære | stoð unnd gullhialme |
(RDF)
Rꜹzc or hærvaðom | rętt a voll brynio | vise varðungar | aþr til vigs tæke | lec við lioð maugu | sculldi land veria | gramr hinn glaðværi | stoð und gullhialmi |
(VEÞ)
Rauzk ur hærvoðom , rætt a voll bryniu | visi varðungar , aðr til viks tæke lec við lioð | maugo sculldi land veria gramr hinn glaðvæ | ri , stoð unnd gullhialme ,
(VEÞ)
Hrauzk ór hervôðum,
hratt á vǫll brynju,
vísi verðungar,
áðr til vígs tœki.
Lék við ljóðmǫgu
— skyldi land vera —
Gylfi inn glaðværi;
stóð und gollhjalmi.
Léc við lioðmǫ | gv skyldi land vera gylfi eɴ glaðværi stoð vnd gvllhialmi.
(RDF)
Hrauzk ór hervôðum,
hratt á vǫll brynju,
vísi verðungar,
áðr til vígs tœki.
Lék við ljóðmǫgu
— skyldi land verja —
Gylfi inn glaðværi;
stóð und gollhjalmi.
Lek vid li- | od maugu scyldi land veria gylfi inn glad veri stod und gull hialmi. |
(TW)
Hrauzk ór hervôðum,
hratt á vǫll brynju,
vísi verðungar,
áðr til vígs tœki.
Lék við ljóðmǫgu
— skyldi land verja —
gramr inn glaðværi;
stóð und gollhjalmi.
lek við lioðmogv | skylldi land veria . gramr enn glaðvęri stoð vnd gvllhialmi.
(VEÞ)
Hrauzk ór hervôðum,
hratt á vǫll brynju,
vísi verðungar,
áðr til vígs tœki.
Lék við ljóðmǫgu
— skyldi land verja —
Gylfi inn glaðværi;
stóð und goll†[…]†.
Lek við líod mo᷎gu skyllde land veria gylfi enn | glad være stod vnnd gull […]
(RDF)
Hrauzk ór hervôðum,
hratt á vǫll brynju,
vísi verðungar,
áðr til vígs tœki.
Lék við ljóðmǫgu
— skyldi land verja —
Gylfi inn glaðværi;
stóð und gollhjalmi.
Lek við líodmaugu skyl | ldí land vería gylfí hinn gladværí stod vnd gull hialmi·
(RDF)
Hrauzk ór hervôðum,
hratt á vǫll brynju,
vísi verðungar,
áðr til vígs tœki.
Lék við ljóðmǫgu
— skyldi land vera —
gram inn glaðværi;
stóð um gollhjalmi.
Hráuðz or herváðom | hratt a vǫll brynio | vísi verþungar | aðr til vígs tøki. | lék við lioðmaugo | scyldi land vera | gram hinn glaðvære | stóð vm gullhíalme. |
(RDF)
Skj: Eyvindr Finnsson skáldaspillir, 1. Hákonarmál 4: AI, 65, BI, 57, Skald I, 35; Hkr 1893-1901, I, 212, 219, IV, 55, ÍF 26, 186-7, 193, Hkr 1991, I, 119-20, 125 (HákGóð chs 30, 32), F 1871, 81; Fsk 1902-3, 41 (ch. 11), ÍF 29, 88 (ch. 12); SnE 1848-87, I, 518-19, II, 342, 539, 606, SnE 1931, 182, SnE 1998, I, 102; Möbius 1860, 233, Jón Helgason 1968, 25, Krause 1990, 54-63.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.