R. D. Fulk (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Lausavísur 23’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 728.
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef Ôleif vildak
— emk skirr of þat — firrask.
Vatnœrin hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Hvíta-Kristr láti mik hafa heitan eld at víti, ef vildak firrask Ôleif; emk skirr of þat. Hefk þau vatnœrin vitni annarra manna; vask í haska til Rúms; aldri leynik ǫld því.
‘May White-Christ let me have hot fire for punishment if I wanted to abandon Óláfr; I am guiltless about that. I have those abundant-as-water testimonies of other people; I was in peril on the way to Rome; never shall I conceal that from people.’
In ÓH and Hkr, Sigvatr then goes to his farmstead. He hears many people accuse him of deserting King Óláfr (since he was on a pilgrimage to Rome at the time of the battle of Stiklastaðir (Stiklestad); cf. Þorm Lv 20 and Context). He speaks this stanza. In Flat and in 73a (ÓH 1941, II, 830-1), the stanza is a response to the same criticism, but the incident immediately follows when he has returned from Denmark, fleeing in the middle of the night after having been warned that he has been recognized by his poetry (see Lv 27 and Context) and will be captured and killed because of King Knútr’s enmity to the friends of Óláfr. In TGT, l. 6 is quoted in the section on metaplasmus to provide an example of sineresis (vas ek > vask).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef ek Óláf vildak
— emk skirr at því — firrask.
Vatnœrit hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Hafa lati mic heitan hvita cristr at | viti elld ef ec olaf villdac ec em sciʀ at þvi fiʀaz . vatn ǫrit hefiec vitni vasc til rums | i hasca ꜹlld leyni ec þvi alldri aɴaʀa þꜹ manna .
(RDF)
Hafa latit mik hient hwita | Christer at viti elld ef ek Olaf villdas | ek em skir af tvi firras, vatti ørit | hefi ek vitni vask til Rums i haska | aulld, leini ek tvi alldri annara tau man | na.
(VEÞ)
Hafa láti mik †heitann†
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef Ôleif vildak
— emk skirr of þat — firrask.
Vatnœrit hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Hafa lati mig heitann | huita kristr at viti | elld ef ek Olaf villda | ek em skyr om þat firaz: | vatn ærit fect hef ek vitni | vask til Rums i haska | aulld leini ek þui alldri | annara þau manna. |
(VEÞ)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víta
eld, ef ek Óláf vildak
— emk skirr at því — firrask.
Vatnœrinn hefk vitni
— †vareker† til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
hafa lati | mik heitan hvita kristr at vita elld | ef ek olaf villdag em ek skiʀ at | þvi fiʀaz . vatnn ærinn hefi ek vitní [originally vitin] | var ek er til roms . i haska aulld leyni | ek þvi alldri aɴaʀa þav manna
(RDF)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef Ôleif vildak
— emk skýr of þat — firrask.
Vatnœrin hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
hafa lati mik heitan huita Kristr at viti . elld ef ek olaf vill || da . em ek skyr um þat fiʀast . vatn ø᷎rin hefi ek vitni . vask | til rums i haska . aulld leyni ek þui alldri . annaʀa þꜹ manna .
(VEÞ)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef ek Óláf vildi
— emk skirr of þat — firrask.
Vatnœrin hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þo manna.
Hafa látí mik hæitan . | huita krístr at vití . || ellð ef ek olaf villdí . | em ek skíʀ vm þat fiʀazst : | watnærín hefíg vítní . | vask [altered from vark] til ʀoms í hꜳska : | ollð læyníg þuí alldrí . | annarra þó manna : |
(RDF)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef ek Óláf vildak
— emk skirr af því — firrask.
Vatnœrin hefk vitni
— †vársk† til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Hafa late míc heitan . huita kristr | at uite . elld ef ec olaf uilldag . em ec skirr af | þvi fiʀaz . vatn e᷎ren hefe ek uitne . vársk til | ʀoms ihaska aulld . leyne ek þui alldri annaʀa | þau manna .
(RDF)
Hafa láti mik heita
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef Ôleif vildak
— emk skirr of þat — firrask.
Vatnœrins berrek vitni
— †vask ek† til Rúms í haska—
— ǫld leynir því aldri —
annarra þau manna.
Hafa lati mik heita h | uita kristr ath vite elld ef ek Olaf villda emm ek skirr um | þath firrazst vatnn ęrins berr ek vitnne vask ek til rom | s j haska olld leynir þui alldri annara þau manna
(RDF)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
†el[…]†, Óláf vildag
— er ek skirr of þat — firrask.
Vatnœrin hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Hafa lꜳti mik heitan huita kristr at viti a | el[…] olaf uilldag er ek skiʀ um þat fiʀaz vatnærin | hefig uitni vark til roms j hꜳska aulld leyni ek þvi | alldri annaʀa þau manna .
(RDF)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef Ôleif vildak
— emk skirr af því — firrask.
Vatnœrit hœfi vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Hafa lati mic heitan hvita kristr at vite ælld æf ec olaf villda em ec scirr af þvi firraz . vatn ærit hæfi vitni . vásk | til rums i haska . ꜹlld læyni ec þui alldre annarra þav (underscored, with svo written above) manna .
(RDF)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr á víti
eld, ef Ôleif vildak
— emk skirr af því — firrask.
Vatnœrit hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leyfi ek því aldri —
annarra því manna.
Hafa lati mí | k heitan hvita kristr a viti elld ef ek olaf . || víllda em ek scírr af þvi fírrazt vatnęrit | hefi ek vitní vask til roms i haska ꜹlld leyfí | ek þvi alldri annaʀa þvi manna .
(RDF)
Hafa láti mik †heitann†
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef ek Óláf vildak
— er ek skirr of þat — firrask.
Vatnœrin hefk vitni
— †vask ek† til Rúms í haska—
— ǫld leyni því aldri —
annarra svá manna.
Hafua lati | mig hæitann hvíta kristr at víte elld ef ek olaf uilldag er ek sk | írr um þat firrazst uatnn ærín hefíg víttne vask ek til ʀoms j | haska olld leyne þui alldri annarra suo manna ᷎
(RDF)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef ek Óláf vildak
— emk skirr of þat — firrask.
Vatnœrinn hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leyni því aldri —
annarra þau manna.
Hafa latí míg heítan . huíta krístr ath uí | tí . elld ef ec olaf uílldag . em ec skíʀ vm þat firrazt . vatnn ꜽrínn hefí eg uítne . var ec til ʀoms | j haska . aulld leyní þui alldri annara þau manna .
(RDF)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef Ôleif vildak
— emk skirr of þat — firrask.
vantœrin hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Hafa lati mic heitan | hvita cristr at viti | eld ef ec Olaf vilda | em ec sciʀ um þat fiʀaz | vant ǫrin hefi ec vitni | vasc til rvms i hasca | ǫlld leyni ec þvi aldri | aɴaʀa þꜹ maɴa |
(RDF)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef Óláf vildag
— ek er skirr of þat — firrask.
Vatn†yrin hofr ek† vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld †læni ec† því aldri —
annarra þau manna.
Hafa láti mic hæitan hvita || cristr at uiti eld ef olaf vildag ec em scirr vm þat fiʀaz . | vatn yrin hofr ec vitni vask til roms ihasca old | læni ec þvi aldri annaʀa þꜹ manna .
(RDF)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef ek Óláf vildak
— emk skirr of þat — firrask.
Vatnœrin hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Hafa lati míg heítan hvíta kristr at víti elld ef ek Olaf | villdag ek em skíʀ vm þat fíʀaz vatn ærín hefi ek vítní | vask til roms i haska ꜹlld leyní ek þvi alldri aɴaʀa þꜹ manna . |
(RDF)
Hafa láti mik †heitann†
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef ek Óláf vildak
— emk skirr at því — firrask.
Vatnœrin hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Hafa lati mic heitann | Hvita kristr at viti | elld ef ec Olaf villdac | em ec sciʀ at þi fiʀazc | vatno᷎rin hefi ec vitni | vasc til Rums i hasca | ꜹlld leyni ec þi alldri | annaʀa þꜹ manna |
(RDF)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef ek Óláf vildak
— emk skirr at því — firrask.
Vatnœrin hefk vitni
— vask til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Hafa lati mik heita h | uita kristr ath vite elld ef ek Olaf villda emm ek skirr um | þath firrazst vatnn ęrin berr ek vitnne vask til rom | s j haska olld leynir þui alldri annara þau manna
(RDF)
Hafa lati mik heita | hvita kristr at viti | elld ef ek Olaf villdak | erumk skirr um þat firrazc | vatn ærins ber ek vitni | vásk til Roms i haska | aulld leynir þvi alldri | annarra þau manna . ||
(RDF)
Vask ek til Roms i haska. |
(RDF)
Vasc til roms || iháska .
(VEÞ)
Hafa láti mik heitan
Hvíta-Kristr at víti
eld, ef Ôleif vildak
— emk skirr of þat — firrask.
Vatnœrin hefk vitni
— †vask ek† til Rúms í haska—
— ǫld leynik því aldri —
annarra þau manna.
Vask ek til roms | ihꜳska.
(TW)
Skj: Sigvatr Þórðarson, 13. Lausavísur 25: AI, 273, BI, 252, Skald I, 130, NN §3133A; Fms 5, 123, Fms 12, 107, ÓH 1853, 236, 301, ÓH 1941, I, 618 (ch. 254), Flat 1860-8, II, 372; Hkr 1777-1826, III, 12, VI, 126, Hkr 1868, 521 (MGóð ch. 9), Hkr 1893-1901, III, 18-19, IV, 183-4, ÍF 28, 17, Hkr 1991, II, 566 (MGóð ch. 8), F 1871, 173, E 1916, 12; SnE 1848-87, II, 138-9, TGT 1884, 39, 73, TGT 1927, 64, 101, TGT 1998, 170-1; Konráð Gíslason 1892, 41, 189, 232, Jón Skaptason 1983, 207, 326.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.