Kari Ellen Gade (ed.) 2009, ‘Bjǫrn krepphendi, Magnússdrápa 10’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 403-4.
Hætt vas hvert, þats átti,
hvarf, Guðrøðar arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni þar bannat.
Nýtr fekk nesjum útarr
naðrbings tǫpuð finginn
Egða gramr, þars umðu,
ungr, véttrima tungur.
Hvert hvarf, þats {arfi Guðrøðar} átti, vas hætt; {lofðungr Þrœnda} vann bannat Lǫgmanni lǫnd þar. {Nýtr ungr gramr Egða} fekk finginn {tǫpuð {naðrbings}} útarr nesjum, þars {tungur véttrima} umðu.
‘Every hiding place that Guðrøðr’s heir [= Lǫgmaðr] had was hazardous; the ruler of the Þrœndir [NORWEGIAN KING = Magnús] refused Lǫgmaðr lands there. The bountiful young lord of the Egðir [NORWEGIAN KING = Magnús] captured the destroyer of the snake-lair [GOLD > GENEROUS MAN] off the headlands, where tongues of hilts [SWORDS] were wailing.’
Magnús captured Lǫgmaðr Guðrøðarson, king of the Hebrides, the Isle of Man and parts of Ireland (1098).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Hætt vann hvert, þats átti,
hvarf, Guðrøðar arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni þar bannat.
Nýtr fekk nesjum útarr
naðrbings tapað finginn
Egða gramr, þars umðu,
ungr, véttrima tungur.
Hætt vas hvert, þats átti,
hvarf, Guðrøðar arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni þar bannat.
Nýtr fekk nesjum útarr
naðrbings tǫpuð fanginn
Egða gramr, þá er undu,
ungr, véttrima tungur.
Hætt vas hvert, þats átti,
hvarf, Guð-røðr arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni þat bannat.
Nýtr fekk nesjum útarr
naðrs bing tǫpuð fengit
Egða gramr, þars umðu,
ungr, véttrima tungur.
Hætt vas hvert, þats átti,
hvarf, Guðrøðar arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni þar bannat.
Nýtr fekk nesjum útarr
naðrs bing tǫpuð fengit
Egða gramr, þars umðu,
ungr, véttrima tungur.
Hætt vas hvert, þá er átti,
hvarf, Guðrøðar arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni þar bannat.
Nýtr fekk nesjum útarr
naðrs bing tǫpuð fengit
Egða gramr, þá er undu,
ungr, véttrima tungur.
Hætt vas hvert, þats átti,
hvarf, Guðrøðar arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni þar bannat.
Nýtr lét nesjum útarr
naðrs bing tǫpuð fenginn
Egða gramr, þars umðu,
ungr, véttrima tungur.
Hætt vas hvert, þats átti,
hvarf, Guðrøðar arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni far bannat.
Nýtr lét nesjum útan
naðrs bing tǫpuðr finginn
Egða gramr, er umðu,
ungr, véttrima tungur.
Hætt vas hvert, þats átti,
hvarf, Guðrøðar arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni þar bannat.
nýtt lét nesjum útarr
naðrs bing tǫpuð fenginn
Egða gramr, þars umðu,
ungr, véttrima tungur.
Hætt vas hvert, þats átti,
hvarf, Guðrøðar arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni þar bannat.
nýtt lét nesjum útarr
naðrs bing tǫpuð fenginn
Egða gramr, þar †eirdu†,
ungr, véttrima tungur.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.