Á norna stóli sat ek níu daga;
þaðan var ek á hest hafinn;
gýgjar sólir skinu grimmliga
ór skýdrúpnis skýjum.
Ek sat níu daga á stóli norna; þaðan var ek hafinn á hest; sólir gýgjar skinu grimmliga ór skýjum skýdrúpnis.
I sat for nine days on the norns’ seat; from there I was lifted onto a horse; the ogress’s suns shone fiercely out of the cloud-lowerer’s clouds.
[4] sólir gýgjar ‘the ogress’s suns’: Falk (1914a, 30), assumes this periphrasis refers to the moon, taking sg. for pl. as Njörður Njarðvík (1991, 81) notes. Björn M. Ólsen (1915, 49) argues for an underworld sun, similar to the urðarmáni ‘fate-moon’ of Eyrbyggja saga ch. 52 (ÍF 4, 146).