unz hvardyggvan hugga
happmildr konungr vildi
láðhofs lyp*ti-Móða
leggjar farms í harmi,
þás við huggun hôva
herstefni* réð efna
siðbjóðr snotra lýða
sín heit friðar veitir.
unz happmildr konungr láðhofs vildi hugga lyp*ti-Móða farms leggjar, hvardyggvan, í harmi, þás siðbjóðr snotra lýða, veitir friðar, réð efna heit sín herstefni* við hôva huggun.
until the mercy-granting king of the earth-temple [SKY/HEAVEN > = God] wished to comfort the bearing-Móði <god> of the cargo of the arm [GOLD > MAN], honourable in everything, in his sorrow, when the faith-bringer to wise men [= Christ], the giver of peace [= Christ], fulfilled his promise to the army-ruler [WARRIOR] with supreme consolation.
[2] ‑mildr: ‘mill[...]’ 673b
[2] happmildr ‘mercy-granting’: Lit. ‘fortune-generous’ or ‘fortune-pious’, the only example of this cpd in poetry.