Varða, gims sem gerði
Gerðr bjúglimum herða
— gnýr óx Fjǫlnis fúra —
farlig sæing jarli,
þás hringfôum Hanga
hrynserk Viðurr brynju
— hruðusk riðmarar Róða
rastar — varð at kasta.
Varða, sem farlig Gerðr gims gerði jarli sæing bjúglimum herða — gnýr fúra Fjǫlnis óx —, þás Viðurr brynju varð at kasta hringfôum hrynserk Hanga; riðmarar rastar Róða hruðusk.
It did not come about as if an attractive Gerðr <goddess> of the fire [WOMAN] made a bed for the jarl with her curving branches of the shoulders [ARMS] — the din of the fires of Fjǫlnir <= Óðinn> [SWORDS > BATTLE] increased —, when the Viðurr <= Óðinn> of the mail-shirt [WARRIOR = Hákon] had to throw off his ring-depleted clanging shirt of Hangi <= Óðinn> [MAIL-SHIRT]; the riding horses of the path of Róði <sea-king> [SEA > SHIPS] were cleared.
[5] ‑fôum: ‑fáin 39, F, 61, R, W, U, ‑fán J1ˣ, fǫt 54, Bb, ‘‑fioen’ 510, ‑farin C
[5] hringfôum ‘ring-depleted’: Lit. ‘ring-few’, implying the severe damage done to the mail-shirt in combat, as suggested by Sveinbjörn Egilsson (LP (1860): hringfár). The prose in Hkr seems to presuppose such an interpretation and it is accepted by most eds. Also possible in principle is ‘shining with rings’, which Finnur Jónsson initially adopted (1886b, 322-3, noted as an alternative in LP: hringfár), followed by Kock (NN §164), both eds citing OE analogues. For correct metre, -fôum ‘depleted, few’ must be realised as two syllables, as is common in early skaldic poetry (cf. SnE 1998, I, 185).