Hvarf ek frá ungri Ingibjörgu
— skjótt réð um þat — á skapadægri.
Sá mun fljóði fastnæmr tregi,
er vit síðan sjámz aldrigi.
Ek hvarf frá ungri Ingibjörgu á skapadægri; skjótt réð um þat. Sá tregi mun fastnæmr fljóði, er vit síðan sjámz aldrigi.
I parted from young Ingibjǫrg on the fated day; that was quickly decided. That grief will [be] firm-grasping for the woman, since we two shall never see each other again.
[6] vit: ‘mit’ 344a, hon 343a, 471, 173ˣ