Út fylgðu þér Jótar,
auðmildr, flugar trauðir;
skauthreina bjó skreytir
Skônunga liðvánir.
Vôð blés of þér, vísi;
vestr settir þú flesta
— kunnt gørðir þú þannig
þitt nafn — í haf stafna.
Jótar, trauðir flugar, fylgðu þér út, auðmildr; skreytir skauthreina bjó liðvánir Skônunga. Vôð blés of þér, vísi; þú settir flesta stafna vestr í haf; þú gørðir nafn þitt kunnt þannig.
The Jótar, reluctant to flee, accompanied you abroad, wealth-generous one; the adorner of sail-reindeer [SHIPS > SEAFARER] prepared the expected troops of the Skánungar. The cloth billowed over you, prince; you directed a great many prows westwards across the sea; you made your name known in that way.
[2] auðmildr ‘wealth-generous one’: This is assumed here to be a substantival use of the adj., and a direct address to Knútr (as in Skald, and see NN §721A for Kock’s proposed parallels including Ótt Hfl 1/1). Skj B and ÍF 35 take auðmildr rather as an attributive adj. qualifying skreytir ‘adorner’.