Þengill, frák, at þunga
þinn herr skipum ferri
(rauð Hringmaraheiði)
hlóð valkǫstu (blóði).
Laut fyr yðr, áðr létti,
landfolk í gný randa,
Engla ferð, at jǫrðu
ótt, en mǫrg á flótta.
Þengill, frák, at herr þinn hlóð þunga valkǫstu ferri skipum; rauð Hringmaraheiði blóði. Landfolk laut ótt at jǫrðu fyr yðr í gný randa, en mǫrg ferð Engla á flótta, áðr létti.
King, I heard that your army heaped up heavy piles of the slain far from the ships; they reddened Ringmere Heath with blood. The people of the land bowed down frantically to the ground before you in the clash of shields [BATTLE], and many a troop of the English [took] to flight, before it ended.
[3] rauð: ‘hra[...]’ 325V
[3] rauð ‘they reddened’: Skj B and ÍF 27 take rauð here as an impersonal verb with passive meaning (‘Ringmere Heath was reddened’), but it is possible to take herr þinn ‘your army’ as the understood subject (cf. ÞKolb Eirdr 15/7-8 rauð Hringmaraheiði | herr).