ÞJ ch. 17

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Svá er sagt at þá Eiríkr lá í hvílu sinni, at Jón kom til hans, bað hann upp
standa ok ganga með sér. Hann gjörði svá. Þeir gengu allan þann sama veg
sem fyrr, er Jón hafði grafit ór jarðhúsinu upp í svefnskemmu Eiríks. Þeir
komu í skemmu þá, er þær mæðgur sátu í; þær heilsuðu þeim vel. Síðan
settust þau niðr. Þá mælir Jón til Eiríks: “Nú skal ek segja þér tiltekt mína,
þá sem ek hefi haft í vetr: ek hefi grafit dyrr á fjallinu Aspide, ok fellt þar í
hurð ok stórviðu ok græntyrft yfir; fjallit er fullt af vatni; þar hef ek búit í
skip, ok 80 manna, þeirra sem í landinu eru mest virðir ok ríkastir, þá hef ek
tryggt undir mik með fégjöfum; ek hefi ok búit skip þitt, ok flýtr þat búit
fyrir landi. Nú vil ek, at þú biðir jarl, at hann stefni þing á völlum þeim, sem
út eru af borg; þar eru sléttlendi ein upp í fjallit ok ofan at sjá; fyrir framan
völluna flýtr skipit, þar skulu þá á komnir menn þínir allir; en fyrir ofan
völluna eru dyrr þær, er ek hefi á fjallinu grafit. Nú vil ek vita, hvárt þú hefir
at geyma hringinn Gáinn, síðan þú lézt hann á hönd þér”. Eiríkr sagðist víst
varðveita hann. Jón sagði: “Vissa ek, at þú tókst hann af höndinni, ok vilda
ek reyna vizku þína. En ef jarl setr þingit, þá skaltu ganga vápnlauss fyrir jarl
með ágæta gripi ok hringinn í hendi; jarlinn mun kenna hringinn, ok ætla, at
þú munir vilja gefa honum, hann mun því af sér taka hjálminn Ægi ok
sverðit Sigrvendil; þá skaltu þá taka hjálminn ok sverðit, ok taka til rásar, ok
freista ef þú kemst á skip þitt. Þar liggr við líf þitt ok auðna, at þú náir
gripunum, því þá fer þú með auðnu jarls; en þó er hann ekki at sinni feigr.
En í því þú gjörir þetta, þá mun ek ofan hleypa vatninu ór fjallinu á lið jarls;
þar mun fylgja með skip á hvelum; skal ek þat annast, at þar sé á móðir mín
ok systir, Rogerus ok Roðgeir; skulum vit þá halda til Vallands. En ef þú
náir gripunum, skaltu varast at líta aftr. En þingit skaltu stefnt hafa á þriggja
nátta fresti”. Eftir þetta skiljast þeir við þær með mikilli blíðu. Ok þá þeir
koma fram ór stofunni, gekk jarl í annan enda jarðhússins; Jón hleypti ór
jarðhússþilinu lausafjölum tveimr, ok gengu þar í skot eitt, ok létu aftr í
fjalirnar. Jarl mælir: “Hvat skall innar í dimmuna?” Rogerus mælir: “Þær
skelldu hurðinni.” Gengu þá hvárir sinn veg. Skildu þeir Jón ok Eiríkr með
svá fallinni ráðagjörð.