R. D. Fulk (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Lausavísur 16’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 719.
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfæð ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé firrða
ferð — liðþrota verða.
{Allvaldr Englands} býðr sveitum út, en vér fengum liðfæð ok smæri skip; lítt sék lofðung óttask. Rôð eru ljót, ef landsmenn láta þenna konung verða liðþrota; fé lætr ferð firrða einǫrð.
‘The mighty ruler of England [= Knútr] calls the war-bands out, but we have got a scarcity of men and smaller ships; little do I see [our] prince show anxiety. Our options are ugly if his countrymen let this king run short of troops; money deprives people of their constancy.’
When it becomes known that King Knútr is gathering an invincible army for the conquest of Norway, it becomes all the more difficult for King Óláfr to build up his forces. His men often discuss this among themselves, and Sigvatr delivers this stanza.
Hellberg (1981a, 11-21) argues that the context is not at all as Snorri says, but that this and the following vísa were composed in Denmark and concern the feudal obligation of vassals to provide troops for King Knútr.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfær ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé firða
ferð — liðþrota verða.
Vt byþr all | valldr sveitom englanz en ver fengvm lítt se ec lofþung ottaz lid fęr ok scip smæri . raþ | ero liot ef lata laɴz menn konung þenna lętr einvrþ fe firþa ferþ lid þrota verþa .
(RDF)
Ut by̋dr allval | der Sveitom Engla, en ver | fengum lit se ek lofdungs ot | tas lid fa̋r ock skipsiner, rad | ero lint ef lata landzma̋n | konungs thenna la̋tr einurd | fa̋ fimta fa̋rd lid trotta wer | da. |
(VEÞ)
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung átta —
liðfærri ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé firða
ferð — liðþrota verða.
Utbydr alvaldr sveitum | Einglands en vier feingum | litt se ek lofdung atta | Lid færri ok skip smærri: | rad eru liot ef lata | landsmen konung þenna | latr einud fe sk firþa | ferd lid-þrota verda. |
(VEÞ)
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfær ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé finna
ferð — liðþrota verða.
Vt byþr alvalldr sveitom | Englandz enn ver fengum | litt se ec lofþung ottaz | liþ fær oc scip smæri | rað ero liot ef lata | landz menn konung þenna | lætr einurð fe finna | ferð liðþrota verþa |
(RDF)
Út býðr allvaldr sveitum
England, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfæra skip †smærri†.
Rôð er sótt , ef óttask
landsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé finna
ferð — liðþrota verða.
Vt bydr allvalldr sueitum . eng | land enn ver fengum . litt se ek lofdung ottaz . lid færa skip | smærri , rad er sott ef ottaz landz menn kong þenna , lætr ein | ord fe finna , ferd lid þrota verda .
(VEÞ)
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfæra skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
liðsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé firrða
ferð — liðþroti verða.
Ut byðr allualldr suæitum eng | lanðz enn ver fengum . lítt séé ek lofðung | ottaz lið fǽra skip smæri ʀꜳð ero liot | ef lꜳta liðs menn konung þenna . letr æinurð fee | fyrða ferð lið þroti verða .
(RDF)
Út biðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfæra skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
liðsmenn konung þenna
— letr einǫrð fé firrða
ferð — liðþroti verða.
Ut biðr aluallðr suæitum . | englanðz enn ver fengum . | lítt séé ec løfðung ottaz . | lið fæ̋ra skip smæ̋rí : | ʀꜳð ero liot ef lꜳta . | lids menn konung þenna . | letr æínurð féé fyrða . | ferð lið þrotí verða : |
(RDF)
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengjum
— lítt sék lofðung óttask —
lið-færr ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé firrða
ferð — liðþrota verða.
Ut byðr allvaldr sveitvm englandz eɴ ver | fengiom litt se æk lofþvng ottaz liþfærʀ ok skip smærí raþ ero líot ef láta lanðzmenn konung þeɴa lætvr | einorþ fe fyrþa ferþ liþ þrota verþa .
(RDF)
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfær ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé firrða
ferð — liðþrota verða.
Ut byðr allualldr sueitum . englannz eɴ ve᷎r feng | um . lítt se ec lofðung ottaz liðfe᷎r . ok skip | smę᷎re . rað ero liot ef láta landz menn konung þenna | letr einorð fe fyrða ferð lið þrota verða |
(RDF)
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfæð ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmann konung þenna
— lætr einǫrð fé firrða
ferð — liðþrota verða.
Vth bydr allvalldr sueitum eín | glanndz en vær fengum lítt se ek lo᷎fþung ottaz | lidfæd ok skip smæri | rꜳd ero liot ef lata landz menn | konung þenna lætr einord fe fyrda ferd lidþrota verda |
(RDF)
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfæð ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé †fyrðv†
ferð — liðþrota verða.
Vt byðr allvalldr | sveitvm englanðz enn ver fengum . litt se ec | lofðvng óttaz lið fæð ok skip smæri | rað erv liot ef lata landz menn konung þeɴa . | lætr einvrð fe fyrðv ferð lið þrota | verða .
(RDF)
Út býðr all†velldr† sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfæð ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé firrða
†fd† — liðþrota verða.
Ut bydr | allvalldr sveítvm eínglandz en ver fengvm lítt | se ek lofdvng ottazk lid fęd ok skip smærí | rad erv liot ef lata landz menn konung þenna lętr | eínvrd fe fyrda fd lid þrota verda .
(RDF)
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfæð ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— lætr einǫrð fé firrða
ferð — liðþrota verða.
Vt bydr allualldr su | æítum æínglanndz en uer fengum ᷎ litt se ek lofdung ottazst lid fæd ok skíp | smærri ʀad eru liot ef lata lanndz menn konung þenna lætr æínord fe fyrda | ferd lidþrota uerda ᷎
(RDF)
Út býðr allvaldr svǫrtum
Englands, en vér fengum
— lítt sék †lífðung† óttask —
liðfæð ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— svíkr einǫrð þó þó firrða
†þeir pyrir† — liðþrota verða.
Vt bydr alualldr suorttvm ᷎ eínglanndz enn uꜽr fengum ᷎ lítt se ec | lífðung ottazt ᷎ lid fꜽð ok skíp smꜽrí ᷎ ʀað ero líot ef lata ᷎ lannðz menn konung þenna ᷎ suikr eínurð þo | þo fyrða þeir pyrir[?] lid þrota uerða ᷎
(RDF)
Út býðr allvaldr sveitum
Englands, en vér fengum
— lítt sék lofðung óttask —
liðfæð ok skip smæri.
Rôð eru ljót, ef láta
landsmenn konung þenna
— lætr ein-orði fé firða
ferð — liðþrota verða.
Vt byðr allvaldr sveitom | englanz eɴ ver fengum | lítt sé ec lofþung óttaz | liðfæð ok scip smæri | rað ero liót ef láta | landzmenn konung þeɴa || lætr einorðe fe firða | ferð lið þrota verða |
(RDF)
Ut byþr allvalldr sveitum | Englandz en vær fengum | litt seek lofþung ottaz | liþfæþ oc skip smæri | raþ ero liot ef lata | landz menn konung þenna | lætr einorð fe fyrþa | ferþ liþþrota verþa . |
(RDF)
Skj: Sigvatr Þórðarson, 13. Lausavísur 19: AI, 271, BI, 250-1, Skald I, 129, NN §2778; Fms 5, 1, Fms 12, 92, ÓH 1853, 178, 287, ÓH 1941, I, 468 (ch. 162), Flat 1860-8, II, 304; Hkr 1777-1826, II, 293, VI, 98-9, Hkr 1868, 437 (ÓHHkr ch. 178), Hkr 1893-1901, II, 392, IV, 150, ÍF 27, 303-4, Hkr 1991, II, 474 (ÓHHkr ch. 168); Konráð Gíslason 1892, 38, 181, Jón Skaptason 1983, 201, 323-4.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.