Þorg ch. 8

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Hákon konungur hafði skipaðan jarl í Þrándheimi Knút son Hákonar jarls galins. Knútur jarl var mikill maður vexti og vænn sýnum. Hann hafði margar náttúrur fram yfir aðra menn. Engi var sá maður í Noregi er svo kynni skynja steina náttúru sem hann. Var hann drykkjumaður mikill og þótti vera nokkuð vanstilltur við drykkinn þá er á hann fékk. Hinn síðasta vetur er Þorgils var í Noregi var hann norður í Þrándheimi með Eysteini hvíta og höfðu þeir sveit mikla af norrænum mönnum og íslenskum mönnum. Eysteinn var bóndi góður. Margt var annarra manna handgenginna með honum í bænum, bæði hirðmenn og gestir. Konungur var eigi í bænum. Þorgils var mest fyrir konungsmönnum. Knútur jarl var þá ríkastur maður í bænum og var með honum sveit mikil. Margt varð til greina um veturinn með konungsmönnum og jarlsmönnum. Það var eitt sinn að þeir Knútur jarl drukku í einu herbergi og Þorgils og mikill fjöldi annarra manna og voru nokkuð drukknir. Var þá talað margt. Mælti Knútur jarl heldur háðulega til Íslendinga, talaði til Snorra Sturlusonar og annarra íslenskra manna er verið höfðu með Skúla hertoga. Tók jarl á þeim öllum lítilmannlega. En Þorgils svarar svo í móti að þeir frændur hans mundu verið hafa að eigi mundi sig allmikið vanta þykja á við hann fyrir utan nafnbót. Þetta líkaði jarli stórilla, urðu af þessu mjög sundurorða. Kom þá svo að jarl hljóp upp bölvandi og greip öxi. En er Þorgils sá það sprettur hann upp og brá sverði. Hlupu menn þá á milli svo þykkt að þeir náðust eigi til. Skildu þeir að því. Gengu þeir Þorgils á brott litlu síðar. Leið af nóttin. Stóð jarl upp og hlýddi tíðum. Síðan sendi hann eftir Þorgilsi og bauð honum í boð sitt. Var Þorgils treglegur en Eysteinn fýsti Þorgils. Fór til með honum Eysteinn og mjög margir saman. Var jarl þá hinn blíðasti og skildu góðan afleiðing. Var þá kyrrt um hríð og áttust fátt við.