Þiðr ch. 1

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Hér hefr upp ok segir frá einum riddara, er fæddr var í þeim stað, er heitir í Salerni. Þar réð ríkr jarl, sá er Roðgeirr hét, ok hans bróðir Brúnsteinn. Jarlinn átti eina dóttur, er hét Hildisvið. Hún var meyja fegrst ok bezt at sér ger um alla hluti, er til má henda ok betra er at hafa en missa. Jarlinn unni henni mikit ok allt borgarlið af fegrð ok kurteisi, mildi ok lítillæti ok alls konar list.

Einn riddari hét Samson. Hann var allra riddara beztr ok vaskastr. Hans hár ok skegg var svart sem bik ok hvárttveggja yfrit sítt. Hann var á allan vöxt sem risi fyrir utan þat, at hans leggir ok limir váru eigi svá hávir, en digrleiki ok afl sem inn sterkasti risi. Hans andlit var langt ok breitt, harðligt ok grimmligt. Millum hans augna var spannar, ok hans brýnn váru síðar, miklar ok svartar, svá sem tvær krákur sæti yfir hans augum. Hann var dökklitaðr ok þó manna drengiligstr. Hans háls var harðla digr ok herðar harðla breiðar ok þykkvar ok armar digrir ok harðir sem stokkar eðr steinn viðkvámu. Hans hönd var fögr ok mjúkir fingr ok vel vaxinn, ok með því mikla afli hefir hann fimleik bæði hest at ríða ok alls kyns leika at fremja, eigi síðr um fimleik en afl. Hans atgervi var um fram hvern mann í veröldinni í þann tíma. Hann var nokkut höfugeygr, blíðr ok lítillátr við alla menn, ríka ok óríka, svá at inum minnsta manni svaraði hann hlæjandi, ok engi var svá fátækr, at hann fyrirliti. Hann var vitr ok djúpsær ok fyrirhyggjumaðr mikill, mildr ok stórgjöfull, svá at ekki sparir hann við sína vini fé né fullting, þó at allstóra nauðsyn beri til handa eðr mannhættu. Hann er mikill hreystimaðr, at aldri kora hann í svá mikla mannhættu, at hann mun hræðast né einn mann óttast. Hann framdi oft orrostur ok einvígi einn við marga, en aldri kom hann þar til vígs, at eigi hefir hann inn betra hlut. Hans heit váru öll föst, hvárt er hann hét góðu eðr illu. Hvert ráð, er hann ætlar fyrir sér, þá skal hann aldri af láta, fyrr en þat er fram komit, hvárt sem þat er mikit eðr lítit, eðr fá bana ella. En af þessu öllu saman verðr hann frægr, svá at vinir hans ok allir kunnir menn unnu honum, en óvinir hans váru þó hræddir við hann, þótt þeir spyrði at eins af honum. En aldri gerði hann svá mikit stórvirki, at hann mundi því hrósa. En þá er aðrir lofa hans afrek, þá hlýðir hann til, en ekki talar hann til. Hann þjónar vel Roðgeiri jarli, ok af honum hefir hann mikinn metnað, sem ván er.

Samson leggr mikla ást við Hildisvið jarlsdóttur, ok svá ferr um síðir, at hann vill fá hennar ást, hvárt er hann kemst at með góðu eðr illu.