Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 79’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 651-2.
Fyrirlátið mier, faðir hinn sæti,
fyrirlátið mier! Eg vil gráta
orð og hugsan allar gjörðir
auðmjúkligast og firraz dauða.
Því lýt eg nú þier að fótum
þraungdr og kvaldr af mæðing taldri;
klökkur, hræddr eg þurfa þykkjumz
þína vægð í nauðum mínum.
Fyrirlátið mier, faðir hinn sæti, fyrirlátið mier! Eg vil auðmjúkligast gráta allar gjörðir, orð og hugsan og firraz dauða. Því lýt eg nú að fótum þier, þraungdr og kvaldr af taldri mæðing; klökkur, hræddr þykkjumz eg í nauðum mínum þurfa vægð þína.
‘Forgive me, sweet Father, forgive me! I will most humbly bewail all my deeds, words and thoughts, and avoid death. Therefore I bow down now at your feet, oppressed and tormented by the trouble I have told; contrite, afraid, I feel in my distress that I need your compassion.’
Cf. Has 9.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Fyrir latid mer fadir hínn sætí fyrir latid mer ek uil gra ⸌⸌ ta ord ok hugsan allar gerdir | audmíukligazt ok fírrazt dauda þui lyt | ek nu þer ath fotum þro᷎ngdr ok kualdr af mæ | díng taldri klokkr hræddr ek þurfa þikkium | zt þína uægd j naudum mínum ჻ |
(VEÞ)
Fyrirlátið mier, faðir hinn sæti,
fyrirlátið mier! Eg vil gráta
orð og hugsan og illar gjörðir
auðmjúkliga en firraz dauðann.
Því sýti eg nú þier að fótum
þraungdr og kvaldr af mæðing taldri;
klökkur og, hræddr eg þurfa þykkjumz
þína vægð í nauðsyn mína.
Fyrir latit mier fadirinn sæti · fyrirlatid mier eg | vil gráta ord og hűxun og illar gior | dir aűdmiűkliga en firrast daudan // | þűi sy̋ti eg nű þier at fotum þrongdur | og kűaldur af mæding taldri · kloc | kur og hræddur eg þűrfa þikiumst þi | na vægd j naűdsyn mijna // |
(VEÞ)
Fyrirlátið mier, faðir hinn sæti,
fyrirlátið mier! Eg vil gráta
orð og hugsan og allar gjörðir
auðmjúkliga og firraz dauða.
Því lýt eg nú þier að fótum
þreyngdr af kvaldr af mæðing taldri;
klökkur og, hræddr að eg þurfa þykkjumz
þína vægð í nauðum mínum.
Fyrir latíd mier fadirínn sæti , fyrirlatít mier eg vil grata : ord | og hugsann og allaʀ giordeʀ , aüdmíuckliga og fyrrazt daüda | Þui syt eg nü þier ad fotum , þreíngdur af küalldur af mæd | íng talldri , klockur og hræddur ad eg þurfa þickíumzt , þína | vægd j naüdum minum : |
(VEÞ)
Fyrirlátið mier, faðir hinn sæti,
fyrirlátið mier! Eg vil gráta
orð og hugsan allar gjörðir
†[...]dmiukliga† og forðaz dauða.
Því krýp eg nú þier að fótum
þreyngdr og kvaldr af mæðing taldri;
klökkur og, hræddr eg þurfa þykkjumz
þína vægð í nauðsyn mínum.
Fyrirlatít mier fadirenn sæte . fyrir latít mier eg víl grata . ord og hugsann allar gíor ⸌⸌ […]dmíuklíga og fordazt dauda / | þvi kryp eg nv þier at fotum . þreyngdur og kualdur af mæding taldre . klockur og | hræddur eg þurfa þickíumzt . þína vægd j naudsyn mína . // |
(VEÞ)
Fyrirláti mier, faðir hinn særi,
fyrirlátið mier! Eg vil gráta
orð hugsan og illar gjörðir
auðmjúkliga en firraz dauðann.
Því lýt eg nú þier að fótum
þraungdr og kvaldr í mæðing taldri;
klökkur og, hræddr eg þurfa þykkjumz
þína vægð í nauðum mínum.
Fyrirláti mier, faðir hinn dýri,
fyrirlátið mier! Eg vil gráta
orð hugsan og illar gjörðir
auðmjúkliga en firraz dauðann.
Því lýt eg nú þier að fótum
þreyngdr og kvaldr í mæðing taldri;
klökkur og, hræddr ef þurfa þykkjumz
þína vægð í nauðum mínum.
Fyrerla̋te mier faderenn dijre, fyrerlate mier eg vil | gra̋ta, ord hugsan og illar giorder, audmiuklega en fi | rrast daudann. | Þvi lijt eg nu þier ad főtum, þreingdur og kvalldur || J mædijng talldre, klockur og hræddur ef | þurfa þijkiunst, þyna vægd J naudum mijnum. |
(VEÞ)
Fyrirláti mier, faðir hinn sæti,
fyrirlátið mier! Eg vil gráta
orð og †huskann† illar gjörðir
†[...]dmiukliga† en firraz dauðann.
Því lýti eg nú þier að fótum
þraungdr og kvaldr af mæðing taldri;
klökkur og, hræddr eg þurfa þykkjumz
þína vægð í nauðum mína.
Fyrirlati mier fader inn sæti || fyrirlati mier eg vil grata | ord og huskann og illar giorder | audmiukliga enn firrazt daudann: | þui lyti eg nu þier at fotum | þrongdur og kvaldur af mæding taldri | klockur og hræddur eg þurfa þikiumst | þina vægd i naudsyn myna.
(EB)
Fyrirláti mier, faðir hinn sæti,
fyrirlátið mier! Eg vil gráta
orð og hugsan og illar gjörðir
auðmjúkligast ell firraz dauða.
Því lýt eg nú þier að fótum
þraungdr og kvaldr af mæðing taldri;
klökkur og, hræddr eg þurfa þykkjumz
þína vægð í nauðsyn mínum.
Fyrirlati mier faderinn sǫte, fyrir late mier ec vil grata, ord huxan oc illar giardir audmiucliga ell firazt daudann Þui lyt ec nu þier at fotom, þreingdr oc cvallþr af mǫding talldr[…] clauccr oc hrǫddr ec þurfa þicciu[…] þyna vǫgd i naudsin mynom
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.