Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 42’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 612-13.
‘Þystir hann og er fölr af föstum,
firriz hlátr, en kann að gráta;
mæðiz hann og er móður sinnar
mjólku fæddr, en reifum klæddiz.
Finn eg þó, að í slíku sannar
sjálf náttúran, manndóm váttar;
fýsir mig því framm að æsa
flein ódygðar honum að meini.
‘Þystir hann og er fölr af föstum, firriz hlátr, en kann að gráta; hann mæðiz og er fæddr mjólku móður sinnar en klæddiz reifum. Þó finn eg, að sjálf náttúran sannar í slíku, váttar manndóm; því fýsir mig að æsa framm flein ódygðar að meini honum.
‘‘He thirsts and is pale from fasts, avoids laughter, but knows how to weep; he grows weary and is fed with the milk of his mother and was clothed in swaddling clothes. And yet I find that nature itself gives proof in such a thing, attests to his humanity; therefore I long to shoot forward the dart of faithlessness to his harm.’
[1]: A reference to Jesus’ fasting in the desert before being tempted by the devil. — [1-4]: Lucifer’s soliloquy here is an anachronistic summary of incidents that attest to the humanity of Jesus. He watches Jesus grow weak from fasting in the desert after his Baptism (cf. Matt. IV.2, Mark I.12-13, Luke IV.1-2) and recalls that he was dependent on his mother as a helpless infant. This is part of the topos of the deception of Lucifer (Wee 1974, 5-9); he cannot be sure whether Jesus is human or divine, and he tempts him to learn the truth (see st. 45). Cf. Note to st. 39 and Mar 1871, 187: ef hann vęri gvþ allra verallda, mvndi hann eigi þvilikar vanvirþingar þola vilia. Eigi mvndi hann i vꜹggv halldinn eða reifvm bundinn, eigi mvndi hann grata hungra eða kvensliga miolk drecka, þviat eigi mvn þat synaz talat skynsamliga, at hvngr se a gvðe lifanda ‘if he were God of all worlds, he would not want to suffer such humiliations. He would not be contained in a cradle or bound with swaddling clothes, he would not cry with hunger or drink woman’s milk, because that would not appear spoken fittingly, that the living God should experience hunger’.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Þystir hann ok er fo᷎lr af fo᷎stum firrizt hlatr enn kann at gr ⸌⸌ ata | mædizt hann ok er modur sínnar míolku fæddr enn reifum | klæddizt fínn ek þo ath j sliku sannar sialf natturan | mandom uo᷎ttar fyser mik þuí fram ath æsa flein | odygdar honum ath meíní ; |
(VEÞ)
‘Þyrstir er hann og fölr af föstum,
firriz hlátr, en kann að gráta;
mæðiz hann og er móður sinnar
mjólku fæddr, en reifum klæddiz.
Finn eg þó, að í slíku sannar
sjálf náttúran, manndóm váttar;
fýsir mig því framm að æsa
flein ódygðar honum að meini.
Þy̋stur er hann | og folűr af fostum firrist hlátűr | en kann at gráta mædist hann og er | modűr sinnar miolkű fæddur enn | reifum klæddist : // finn eg þo at j | slijkű sannar sialf nattűrann ma | ndom vottar fy̋sir mig þűi framm at | æsa flein ody̋gdar honum at meine // |
(VEÞ)
‘Þyrstir er hann og fölr af föstu,
firriz hlátr, en kann að gráta;
mæðiz hann og er móður sinnar
mjólku fæddr, en reifum klæddur.
Finn eg þó, að í slíku sannar
sjálf náttúran, manndóm váttar;
fýsir mig því framm að æsa
flein ódygðar honum að meini.
Þyrstur eʀ hann og foluʀ af fostü , fyrrízt hlatur , enn kann ⸌⸌ ad grata | mædízt hann og er modur sínnaʀ miolkü fæddur og ʀeif | um klæddur : Fínn eg þo ad j slíkü sannaʀ , síalf na[...] | ann manndom vottar , fyseʀ mig þui fram ad æsa , fleín o | dygdar honum at meine : |
(VEÞ)
‘Þyrstir er hann fölr af föstu,
firriz hlátr, en kann að gráta;
mæðiz hann og er móður sinnar
mjólk upp fæddr, en reifum klæddiz.
Finn eg þó, að í slíku sannaz
sjálf náttúran, manndóm váttar;
fýsir mig því framm að æsa
flein ódygðar honum að meini.
Þystur er hann fo᷎lur af fostv . fírrízt hlatur . en kann at grata . mædízt hann | og er modur sinnar . miolk upp fæddur en reifum klæddízt / fínn eg þo at | […]likv sannazt . síalf natturan manndom uottar . fysir mik þvi fram at æsa . flein | o[…]gdar honum at meíne . // |
(VEÞ)
‘Þystur er hann og fölr af föstu,
firriz hlátr, en kann að gráta;
mæðiz hann og á móður sinnar
mjólku fæddr, en reifum klæddur.
Finn eg þó, í slíku að sannan
sjálf náttúran, manndóm váttar;
fýsir mig því framm að æsa
flein ódygðar honum að meini.
‘Þystur er hann og er fölr af föstum,
firriz hlátr, en kann að gráta;
mæðiz hann og á móður sinnar
mjólku fæddr, en reifum klæddur.
Finn eg þó, í slíku að sannar
sjálf náttúran, manndóm váttar;
fýsir mig því framm að æsa
flein ódygðar honum að meini.
Þistur er hann og fólur af fóstu, firrest hla̋tur || enn kann ad gra̋ta, mæddest hann og a̋ modur sinnar | miőlku fæddur enn Reifum klæddur. | Finn eg þő J slijku ad sanna. sia̋lf Natturann | manndom vottar, fijser mig þvi fram ad æsa, fl | ein ődigdar honum ad meine.
(VEÞ)
‘Þystur er hann og er fölr af föstum,
firriz hlátr, en kann að gráta;
mæðiz hann og er móður sinnar
mjólku fæddr, en reifum klæddiz.
Finn eg þó, í slíku sannar
sjálf náttúran, manndóm váttar;
fýsir mig því framm að æsa
flein ódygðar honum að meini.
Þystur er hann og folur af fostum | firrist hlatur enn kann at grata | mædist hann og er modur sinnar | miolku fæddur en reifum klæddist: | Finn eg þo i sliku sannar | sialf natturan manndom vóttar [váttar] | fysir mig þvi framm at æsa | flein odygdar honum at meini.
(EB)
‘Þistr eg hann og fölr af föstu,
firriz hlátr, er kann að gráta;
mæðiz hann og ámóðr sinnar
mjólk upp fæddr, en reifum klæddur.
Finn eg þó, í slíku að sannaz
sjálf náttúran, manndóm váttar;
fýsir mig því framm að æsa
flein ódygðar hamon að meini.
Þistr ec hann oc faulr af fausto firist hlatr er cann at grata,mǫdezt hann oc amodr sinnar miolc upp fǫdd[…] enn reifom clǫddr. Finn ec þo i slico at sannazt, sialf natturann manndom vottar, fyser mic þvi fram at ǫsa, fleinn odigdar hamon [sic] at meine.
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.