StjǫrnODr ch. 5

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Nú eftir þenna atburð allan saman lét konungur þings kveðja
og kemur þar mikið fjölmenni saman. En er saman var sett
þetta hið fjölmenna þing þá sagði konungur þar þessi miklu
tíðindi og þótti öllum þetta hin mesta frægð, sem var, er
Geirviður konungur hafði einn sigur borið af slíkum kempum.

Síðan bað Geirviður að menn skyldu vitja til þess húss er
illvirkjarnir höfðu í borið það mikla fé og skyldi þar hver
taka sitt fé það er misst hafði. En allir gáfu konungi upp
sitt fé það sem hver átti og sögðu það best komið að hann
hefði og kváðu hann fullu kostað hafa. Síðan lét konungur
sækja féið og kastaði á sinni eigu.

Eftir það lét konungur taka til húsgerðar og gerðu menn
konungi haug þann er hann skyldi sitja á. Þá var konungur
settur á stól þann er stóð á hauginum og hófu menn hann svo
einkum til tignar og gáfu honum þá enn af nýju dýrar
presentur og dýrkuðu hann sem þeir höfðu framast föng á.

Þess er við getið þar sem Dagfinnur skáld er, honum kom í hug
að engi mundi skyldari til konunginn að sæma með kvæði en svo
sem hann var. Síðan gengur Dagfinnur á hauginn upp til
konungsins og féll á kné fyrir hann og laut honum og kvaddi
hann virðulega og sagði honum að hann hefði kvæði ort um
konunginn og bað að hann mundi hlýða. Konungur játti því
blíðlega.

Síðan tók Dagfinnur til og flutti kvæðið og var það flokkur.
Og er lokið var kvæðinu þá þakkar konungur vel og allir þeir
er við voru staddir og sögðu vel ort og svo sem sæmdi tign og
virðing konungs þeirra. Og sem konungur heyrði að allir létu
vel yfir og lofuðu mjög kvæðið þá vildi hann sér láta og
verða stórmannlega og launa höfðinglega og vill gefa skáldinu
gullhring mikinn er hann hafði á arminum.

En Dagfinnur vildi eigi hringinn þiggja og sagði svo að honum
var mikil öfúsa á því að hafa sóma og virðing af konunginum
en fé kvaðst hann eigi þurfa að þiggja af honum og kallaði
sig ekki skorta meðan hann héldi honum heilum "en þeir eru
margir aðrir er þar sjá til fjárins sem þér eruð."

Konungi líkar þetta vel.