Gísl ch. 7

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Það bar til tíðinda um sumarið að skip kom út í Dýrafirði og
áttu bræður tveir, norrænir menn; hét annar Þórir en annar
Þórarinn og voru víkverskir menn að kyni. Þorgrímur reið til
skips og keypti fjögur hundruð viðar og gaf sumt verðið þegar
í hönd en sumt á frest. Nú setja kaupmenn upp skip sitt í
Sandaósi og taka sér síðan vistir.

Oddur er maður nefndur og var Örlygsson; hann bjó á Eyri í
Skutulsfirði; hann tók við stýrimönnum. Nú sendir Þorgrímur
Þórodd son sinn að bera saman við sinn og telja því að hann
ætlaði heim að flytja bráðlega. Og kemur hann til og tekur
viðinn og ber saman og þykir þó nokkuð annan veg um kaup
þeirra en Þorgrímur hafði frá sagt. Mælti hann þá illa við
Austmennina en þeir stóðust það eigi og vinna að honum og
vega hann.

Síðan fara Austmenn frá skipi eftir verk þetta. Þeir fara um
Dýrafjörð og fá sér hesta og vilja ná til vistar sinnar. Þeir
fara dag þann og um nóttina uns þeir koma í dal þann er
gengur upp af Skutilsfirði og eta þar dögurð og fara að sofa
síðan.

Nú eru Þorgrími sögð tíðindi þessi og býst hann þegar heiman
og lætur flytja sig yfir fjörð og fer eftir þeim einn saman.
Hann kemur að þeim þar sem þeir lágu og vekur Þórarin,
stingur á honum spjótskafti sínu. En hann hleypur upp við og
vill taka til sverðs síns því að hann kenndi Þorgrím. En
Þorgrímur leggur á honum með spjóti og vegur hann. Nú vaknar
Þórir og vill hefna félaga síns. En Þorgrímur leggur hann
spjóti í gegnum. Þar heitir nú Dögurðardalur og
Austmannafall. Eftir þetta fer Þorgrímur heim og verður nú
frægur af ferð þessari. Situr hann nú í búi sínu um veturinn.

En um vorið búa þeir mágar, Þorgrímur og Þorkell, skip þar er
Austmennirnir höfðu átt. Austmenn þessir voru óeirðarmenn
miklir í Noregi og höfðu átt þar óvært. Nú búa þeir skip
þetta og fara utan. Það sumar fara og utan Vésteinn og Gísli
í Skeljavík í Steingrímsfirði. Og láta hvorirtveggja í haf.
Önundur úr Meðaldal ræður fyrir búi þeirra Þorkels og Gísla
en Saka-Steinn fyrir með Þórdísi á Sæbóli.

Og er nú þetta er tíðinda réð Haraldur gráfeldur fyrir
Noregi. Þeir Þorgrímur og Þorkell koma norðarlega að við
Noreg skipi sínu og hitta konung brátt og ganga fyrir hann og
kveðja hann vel. Konungur tók þeim vel og gerðust þeir honum
handgengnir og verður þeim gott til fjár og virðingar.

Þeir Gísli og Vésteinn voru úti meir en hundruð dægra og
sigla um veturnáttaskeið að Hörðalandi í miklu fjúki og
ofviðri um nótt, brjóta skipið í spón en halda fé sínu og
mönnum.