Óláfs saga helga (in Heimskringla) 248 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 248)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Þá er Sveinn hafði verið konungur þrjá vetur í Noregi
spurðust þau tíðindi til Noregs að fyrir vestan haf efldist
flokkur og var sá höfðingi fyrir er nefndur er Tryggvi. Hann
kallaðist sonur Ólafs Tryggvasonar og Gyðu ensku.
En er Sveinn konungur spurði það að útlendur her mundi koma í land þá bauð hann liði út norðan úr landi og fóru flestir lendir menn með honum úr Þrándheimi. Einar þambarskelfir settist heima og vildi eigi fara með Sveini konungi.
En er orðsending Sveins konungs kom til Kálfs inn á Eggju, sú að hann skyldi róa leiðangur með konungi, þá tók Kálfur tvítugsessu er hann átti. Gekk hann þar á með húskarla sína og bjóst sem ákaflegast, hélt síðan út eftir firði og beið ekki Sveins konungs.
Hélt Kálfur síðan suður á Mæri, léttir þeirri ferð eigi fyrr en hann kom suður í Giska til Þorbergs bróður síns. Síðan lögðu þeir stefnu með sér allir bræður, Árnasynir, og höfðu ráðagerð milli sín. Eftir það fór Kálfur norður aftur.
En er hann kom í Frekeyjarsund þá lá þar fyrir í sundinu Sveinn konungur með her sinn. En er Kálfur reri sunnan í sundið þá kölluðust þeir á. Báðu konungsmenn Kálf að leggja og fylgja konungi og verja land hans.
Kálfur svarar: "Fullgert hefi eg það, ef eigi er ofgert, að berjast við vora landsmenn til ríkis Knýtlingum."
Þeir Kálfur reru þá norður leið sína. Fór hann þá til þess er hann kom heim á Eggju. Engi þeirra Árnasona reri þenna leiðangur með Sveini konungi.
Sveinn konungur hélt liði sínu suður í land. En er hann
spurði ekki til að herinn væri vestan kominn þá hélt hann
suður á Rogaland og allt á Agðir því að menn gátu þess til að
Tryggvi mundi vilja leita fyrst í Víkina austur því að þar
hafði verið foreldri hans og haft traust mest. Átti hann þar
mikinn frændastyrk.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.