Mberf ch. 10

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Síðan hélt Magnús konungur liðinu til Bretlands. En er hann
kom í Öngulseyjarsund þá kom þar mót honum her af Bretlandi
og réðu jarlar tveir fyrir, Hugi prúði og Hugi digri, og
lögðu þegar til orustu. Varð þar harður bardagi. Magnús
konungur skaut af boga en Hugi prúði var albrynjaður svo að
ekki var bert á honum nema augun ein. Magnús konungur skaut
öru að honum og annar háleyskur maður er stóð hjá konungi.
Skutu þeir báðir senn. Kom önnur örin í nefbjörg hjálmsins og
lagðist hún fyrir út af annan veg en annað skotið kom í auga
jarlinum og flaug aftur í gegnum höfuðið og er það konunginum
kennt. Féll þar Hugi jarl en síðan flýðu Bretar og höfðu
látið lið mikið.

Svo segir Björn krepphendi:

Lífspelli réð laufa

lundr í Öngulssundi,

broddr fló, þar er slög snuddu,

snúðigt, Hugans prúða.

Og enn var þetta kveðið:

Dundi broddr á brynju.

Bragningr skaut af magni.

Sveigði allvaldr Egða

álm. Stökk blóð á hjálma.

Strengs fló hagl í hringa,

hné ferð, en lét verða

Hörða gramr í harðri

hjarlsókn banað jarli.

Magnús konungur fékk sigur í þeirri orustu. Þá eignaðist hann
Öngulsey svo sem hinir fyrri konungar höfðu lengst suður
eignast ríki, þeir er í Noregi höfðu verið. Öngulsey er
þriðjungur Bretlands.

Eftir orustu þessa snýr Magnús konungur aftur liði sínu og
hélt fyrst til Skotlands. Þá fóru menn milli þeirra Melkólms
Skotakonungs og gerðu þeir sætt milli sín. Skyldi Magnús
konungur eignast eyjar allar þær er liggja fyrir vestan
Skotland, allar þær er stjórnföstu skipi mætti fara milli og
meginlands. En er Magnús konungur kom sunnan til Saltíris þá
lét hann draga skútu um Saltíriseið og leggja stýri í lag.
Konungur sjálfur settist í lyfting og hélt um hjálmunvöl og
eignaðist svo landið það er þá lá á bakborða. Saltíri er
mikið land og betra en hin besta ey í Suðureyjum, nema Mön.
Eið mjótt er í milli og meginlands á Skotlandi. Þar eru oft
dregin langskip yfir.