Mberf ch. 9

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Magnús konungur kom liði sínu í Eyna helgu og gaf þar grið og
frið mönnum öllum og allra manna varnaði. Það segja menn að
hann vildi upp lúka Kólumkillakirkju hinni litlu. Og gekk
konungur eigi inn og lauk þegar aftur hurðina í lás og mælti
að engi skyldi svo djarfur verða síðan að inn skyldi ganga í
kirkju þá og hefir síðan svo gert verið.

Þá lagði Magnús konungur liðinu suður til Ílar, herjaði þar
og brenndi. En er hann hafði unnið það land þá byrjar hann
ferðina suður fyrir Saltíri, herjaði þá á bæði borð á Írland
og Skotland, fór svo allt herskildi suður til Manar og
herjaði þar sem í öðrum stöðum.

Svo segir Björn krepphendi:

Vítt bar snjallr á slétta

Sandey konungr randir.

Rauk um Íl þá er jóku

allvalds menn á brennur.

Satíri laut sunnar

seggja kind und eggjar.

Sigrgæðir réð síðan

snjallr Manverja falli.

Lögmaður hét sonur Guðröðar Suðureyjakonungs. Lögmaður var
settur til landvarnar í Norðureyjum. En er Magnús konungur
kom til Suðureyja með her sinn þá flýði Lögmaður undan
herinum og var í eyjunum en að lyktum tóku menn Magnúss
konungs hann með skipsögn sína þá er hann vildi flýja til
Írlands. Lét konungur hann í járn setja og hafa á gæslu.

Svo segir Björn krepphendi:

Hætt vann hvert það er átti

hvarf Guðröðar arfi.

Lönd vann lofðungr Þrænda

Lögmanni þar bannað.

Nýtr fékk nesjum utar

naðrbings tapað finginn

Egða gramr, þar er umdu,

ungr, véttrima tungur.