Ldn ch. 6

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Sumar það, er þeir Ingólfur fóru til að byggja Ísland, hafði
Haraldur hárfagri verið tólf ár konungur að Noregi; þá var
liðið frá upphafi þessa heims sex þúsundir vetra og sjö tigir
og þrír vetur, en frá holdgan dróttins átta hundruð (ára) og
sjö tigir og fjögur ár.

Þeir höfðu samflot, þar til er þeir sá Ísland; þá skildi með
þeim.

Þá er Ingólfur sá Ísland, skaut hann fyrir borð öndugissúlum
sínum til heilla; hann mælti svo fyrir, að hann skyldi þar
byggja, er súlurnar kæmi á land.

Ingólfur tók þar land er nú heitir Ingólfshöfði, en Hjörleif
rak vestur fyrir land, og fékk hann vatnfátt. Þá tóku
þrælarnir írsku það ráð að knoða saman mjöl og smjör og
kölluðu það óþorstlátt; þeir nefndu það minnþak. En er það
var tilbúið, kom regn mikið, og tóku þeir þá vatn á tjöldum.
En er minnþakið tók að mygla, köstuðu þeir því fyrir borð, og
rak það á land, þar sem nú heitir Minnþakseyr.

Hjörleifur tók land við Hjörleifshöfða, og var þar þá
fjörður, og horfði botninn inn að höfðanum. Hjörleifur lét
þar gera skála tvo, og er önnur tóftin átján faðma, en önnur
nítján. Hjörleifur sat þar um veturinn.

En um vorið vildi hann sá; hann átti einn uxa, og lét hann
þrælana draga arðurinn.

En er þeir Hjörleifur voru að skála, þá gerði Dufþakur það
ráð, að þeir skyldu drepa uxann og segja, að skógarbjörn
hefði drepið, en síðan skyldu þeir ráða á þá Hjörleif, ef
þeir leituðu bjarnarins.

Eftir það sögðu þeir Hjörleifi þetta. Og er þeir fóru að
leita bjarnarins og dreifðust í skóginn, þá settu þrælarnir
að sérhverjum þeirra og myrtu þá alla jafnmarga sér. Þeir
hljópu á brutt með konur þeirra og lausafé og bátinn.
Þrælarnir fóru í eyjar þær, er þeir sáu í haf til útsuðurs,
og bjuggust þar fyrir um hríð.

Vífill og Karli hétu þrælar Ingólfs. Þá sendi hann vestur með
sjó að leita öndvegissúlna sinna. En er þeir komu til
Hjörleifshöfða, fundu þeir Hjörleif dauðan. Þá fóru þeir
aftur og sögðu Ingólfi þau tíðendi; hann lét illa yfir drápi
þeirra Hjörleifs.