Bjarnar saga Hítdœlakappa 8 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (BjH ch. 8)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Eftir þetta átti Björn stefnu við Auðun félaga sinn og kvaðst
vilja fara til fundar við Ólaf konung "og vil eg eigi reiði
hans yfir mér fyrir kaupmannarán."
Auðun kvaðst vilja fylgja honum því að honum léku landmunir
að staðfestast í Noregi.
Nú kom þeir á konungsfund og létu eftir menn sína flesta og
svo fé og skip. Þeir komu þrem nóttum síðar á konungsfund en
þeir Þórður. Þeir Björn gengu tólf saman í höllina þá er
konungur sat yfir drykkju en fimm tigir manna voru eftir við
skip. Björn gekk fyrir konung og kvaddi hann vel. Konungur
spyr hver hann sé. Hann segir til sín.
Konungur segir: "Er eigi þetta sökudólgur þinn Þórður?"
En hann kvað víst þann vera.
Konungur kvað hann djarfan mann vera er hann þorði á hans
fund að fara og bað þá taka og setja í járn.
Björn kvað það hægt mundu að gera en kvað þó sér þykja trautt
af sakleysi við Þórð.
Konungur kvað víkingum auðfengnar sakir við kaupmenn er þeir
girnast fé þeirra.
Björn segir þá og tekur til að upphafi um viðskipti þeirra
Þórðar og sakir þær er hann þóttist eiga við Þórð
Kolbeinsson.
Konungur spurði Þórð ef svo var sem Björn sagði.
Þórður kvað sannspurt áður andlát Bjarnar, áður hann fengi
konunnar.
"Eigi hefir þó sú raun á orðið," segir konungur, "og þykir
mér Björn eiga miklar sakir við Þórð. Eða viljið þið nú,"
segir konungur, "að eg geri í millum ykkar?"
En því játuðu þeir báðir og voru þá grið sett. Og síðan gerði
konungur konuna til handa Þórði og öll fé hennar en Birni
jafnmikið fé af þessu, er hann hafði tekið upp fyrir Þórði,
og var talið með fé Oddnýjar, erfð er hún átti eftir föður
sinn. Svívirðingar skulu jafnmikið mega, Fjárreyta og
konutak. Björn skyldi hafa guðvefjarkyrtil og hring fyrir
þann er Þórður tók með Oddnýju. Þórður skyldi hafa sverð það
er konungur hafði gefið honum og kvað þeim mundu betur fara
er vel héldi þessa sætt.
Öll fé Þórðar hlaut Björn sem hann hafði þar nema skip en
hver kaupmaður skal hafa sín fé er Björn hafði upp tekið
fyrir.
Þórður var um veturinn með konungi og svo Kálfur og Eiðssynir
en Björn fór í Vík austur og þeir Auðun, er Björn hafði í
frið þegið við konung, og voru þar um veturinn. En að sumri
fór hann til Ólafs konungs og var með honum tvo vetur síðan.
En Þórður fór til Íslands um sumarið og gat ekki um skipti
þeirra Bjarnar hver verið höfðu austur. Ólafur konungur gaf
Þórði viðarfarm á skip og fór Þórður út hingað og heim til
bús síns.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.