GKS 2365 4°: 41r29-41r31 — Atlamál 9
ſe̅ þeı̅ hǫgſt þoꞇꞇı
kenꝺ vͬ coſtb͛a
kvɴı ho̅ ſcíl rna
ıɴꞇı oꝛþ ſtaꝼı
aꞇ elꝺı lıoſo̅
gęꞇa varþ ho̅ ꞇv̅go
ı góma baþa
varo sͣ vılꞇar
aꞇ vͬ vanꞇ aꞇ raþa.
ſem þeim hǫgſt þotti
kend var coſtbera
kvɴi hon ſcíl rna
iɴti orþ ſtafi
at eldi lioſom
gęta varþ hon tvngo
i góma baþa
varo sva viltar
at var vant at raþa.
Hjú gjörðu hvílu
sem þeim hægst þótti;
kennd var Kostbera,
kunni hon skil rúna,
innti orðstafi
að eldi ljósum;
gæta varð hon tungu
í góma báða:
Váru svá villtar
að var vant að ráða.