meþ̅ ec ſag
þac þer
moꝛg ıll vm ſcꜹp
mín ⁊ þ̅ra.
maþ̅ hveʀ lıꝼır
aꞇ mvno̅ ſıno̅.
nv ęr vm gengıɴ
graꞇr oꝺꝺrvnar.
meþan ec ſagþac þer
morg ill vm ſcꜹp
mín oc þeira.
maþr hveʀ lifir
at mvnom ſinom.
nv ęr vm gengiɴ
gratr oddrvnar.
Saztu ok hlýddir
meðan ek sagðak þér
mörg ill um sköp
mín ok þeira;
maðr hverr lifir
að munum sínum;
nú er um genginn
grátr Oddrúnar.