glvmþo ıoclar
vͬ karlſ er co̅
kıɴſcogr ꝼrǫꝛıɴ.
v͛þv heıll hꝩm͛
ıhvgo̅ go
þo̅
nv e͛ ſǫ̅ꝛ komı̅
ꞇ ſala þıɴa.
ſa e͛ vıþ vęꞇꞇo̅
vegı longo̅
ꝼꝩlg͛ háno̅
hroþꝛſ ánꝺſcóꞇı
vı̅r ver lıða
vęóʀ heıꞇ͛ ſa.
glvmþo ioclar
var karlſ er com
kiɴſcogr frǫriɴ.
verþv heill hꝩmir
ihvgom goþom
nv er ſǫnr komiɴ
til ſala þiɴa.
ſa er viþ vęttom
af vegi longom
fꝩlgir hánom
hroþrſ ándſcóti
vinr ver liða
vęóʀ heitir ſa.
Gekk inn ísal,
glumðu jöklar,
var karls, er kom,
kinnskógr frörinn.
Verþú heill, Hymir,
íhugum góðum!
Nú er sonr kominn
til sala þinna,
sá er við vættum
af vegi löngum;
fylgir hánum
Hróðrs andskoti,
vinr verliða;
Véurr heitir sá.