ſtændr nu eptir þic þér til enſcis gagnſþvi at aldrigin ſcal vera gorr
æin almoſa fyrir þer ne fyri méren ef gorr vǽre þa myndi occr þat
ecki ſtoðaNu can ec ſægia þér tiðende er þér man æingi fagnaðr at vera
kona þin hefir gipſc manne þæim er hon kaus ſér meðan þu lát á naſtrám
hon let at dꜵuðe þecte henne mykit embætte er þec toclangt þotte
henni þit lif ok illt þit felagnu hefir hon tækit unngan mann ſa þyccir
henne vǽnneſa þionar henne ſem hana lyſtir tilþvi hefir hon ꜵſt
við hannvit tu hvat hon ſcal gera fyrir ſꜵl þinaEngi er ſa maðr í huſi þinu
er þore næmna þicHvat ſcal ec flæira umm røðaengan léz tu eptir þec
er þér vǽre trvrþvi er hvær ſa hæimſcr er ſǽter þvi at annar gere
eptir hans dagaÐu vart illr ok ſva vándr at þu røcter hvarke guð
ne goða mennþu ſotter alldrigin guðſ hus at fǿra forn nema fyri
manna malePoſtola guðſ eða aðra hælga menn dyrcaðer þu aldrigin
nu ſculu þæir enga biorg þér væitahældr man tu vera dømdr fyrir
illzu þinaEn ec veſol vetrþvi þole ec hungr ok þorsta ok rænta ec þo
engan mann ok ænſcis manz fe át ec ne drac ec ok engan þorða ec at
dømaÞu ætter at þola þeſſe pinſl fyrr en ecnu dǿme guð almatigr
occar í millumLicamr meðan þu vart hæil þa var tu morgum manne
þecren nu riſ tu hverium læiðrþu ilmir illa ok þínar viſtir ero í illum
ſtað ok þat er maclect fyrir illzu ſacar þinaʀ
Þa ſvaraðe licámr ſalenne ok mælte hart við ſaloRáðalaus
fála illo hæilli var tu ſcapaðþu rǿger míc faſtlega en ec
þicNu hyggium vít at bæðe umm þetta róg ok verði ſa dǿmdr
til dauða er rangara hefirEc em buin at gera ſát ef þu
vilt mér lyða at vit bæðe fyri þina illzcu hofum miſt æilífan
fagnaðEn þat er maclect er þu hefir miſt þvi at þu hugðir fyrr
en gort væreþvi at hvetvitna er hugt fyrr en gort ſeÐu ſyſtiʀ
þat æit er illt var ok eggiaðer þu mic tilen ec lydda raðum þinum
Adamr myndi oc æigi ſyngaſc ef æigi vǽre órmr ok a æggian kono
ſva æggiaðer þu mikblotað værð þuDroten mín ſcaparaſcapari væit