Nu ſcal þæirri tiunð ſva ſcifta ſem guðſ boðorð ſtændr tilEn Criſtr ſialfr
kende þat mꜵnnum at ſva ſcyldi geraat hværr maðr ſcal tiunda þann á voxt
er hann fǽr á hværium tolfmanaðumhvart ſem er kaupmaðr eða iðnaðr maðr
þa ſcal hann ſva gera ſem boandenSa maðr er æin kalf á eða æit lamb eða æin
grísþa ſcal meta þat ſem vært er ok geragefa tiunda lut værðſens guði ok
af hvi vitna er maðr fǽr með rettoþar af ſcal hann gera tíund tiðtil guðſ
þaccatil þes at þeir níu lutir ſculu væl þrifaſc er eptir eroEn ef
æigi er ſva gortþa man þat taca til yðar er prophetan mæler guðſ munni
Dabis impio militi ſi non uis dare ſacerdotiVmildum riðara ſcal tu gefa
tiund þina nꜵuðigref þu vilt æigi gefa guði almatkom ok kenni manne
þinum loſtigrNu goðer brøðr fyrir guðſ ſakar huglæiðið þat er yðr
ſcal til hialpar vera þeſſa hæimſ ok til æilifrar ſælo annars hæims
ok guðſ er dyrð í ok goðra manna ok gereð tiund yðra af ollum þæim lutum
er guð almatigr lér yðr ok dyrkið várn droten væl með þvi ollu er
nu hꜵfum vér í fra ſagt ok hæiðvirðlega ok á minnaſc þann er ǽ var
ok ǽ man vera utan enda ameɴViſio ſancti Pauli apostoli
Ein lꜵugar dag at kveldi ſvaf ec í hvilo mínni
ok ſá ec í draume mínum myccla ſionÞat ſyndiſc
mér at líc æit lá folget unndir gulu clæðe ok ſálan
var ór farenſva ſyndiſc mer at hon vǽre noccvið
ok í barns liki ok væinaðe ſér mioc ok var ſú hin
auma grǿn ſem graſlaucr ok henne hermdiſc við
licamenom ok blotaðe honum ok ſagðeLicámr ec món
ſægia ill tiðenðe fra þérþvi at þu gerðir aldrigin
þat er mér være til gagnſ ok aldrigin helz þu æin orð hvarke við guð
ne við mikÐu hafðer alldrigin ꜵſt við guð ſcapara þinþu førðeʀ
honom aldrigin fórn flærð lauſtþu vart íllz loſta fullr þes er menn calla
ágirndOll u trú hafðe fæſt rǿtr ſínar í brioſte þinoþu hafðer
þa ſótt er engi maðr fǽr bót afþat heitir idropicusþat cꜵllum vér vatn calf
þes mæir er hinn dræcr er þa ſott hefirþeſ mæir þyſtir hann