morgum vanføru
m mꜵ
nnu
m ok illa hæilumNu á næſta dægi eptir þegaʀ
þa var hotiðar dagr þeſſ hælga k
onungs um
m morgonenſiðan otto ſangs
tiðum
var loket ſva ſem þæirri hotið ſamðe er ſa guðſ dyrlingr let
lif ſit áþa fór hon hæi
m með ſva
holæitholæitri miſcu
nnat fra þæim dægi til
he
nnar enda dagſ vitiaðe hennar aldrigi ſiðan ſu ílla at cvma
ok u
hamingia
En ſva mykil á cafe hafðe þeſ áðr veretat á e
nngu
m mana
ðe
miſti hennar ſa ó tími ſiðan hon læið ór meſtre barneſkiuSí
ðan
óx þæim ſva mykil fialglæicr eptir þa guðſ gǽfoat á hværiu
m iam længðar dægi þeſſ hælga ma
nnz meſſu aptanſ er hon hafðe
hæilſu tækitþa vꜵctu þꜵu
ok faſtaðo
ok fáloſc á hæ
nnde guði með
almoſu g
erðum
ok bønum goðum
Sva bar at ſin
n æit í Gꜵrðum ꜵuſtr at ǽldr co
m i caup bø þa
nn
er Holm garðr hæitir
ok ſtoð æigi til mi
nna geigſ en borg
-
en
oll myndi upp gangaNu flyiðu aller me
nn fǽlmſful
lir
til clærcſ æins
ok kenni ma
nnz þeſ er Stephán va
r ne
mdr
En h
ann þionaðe þar ínni hælgu Olafs kirkiu
ok vildu viſt fræiſta í ſva
mykilli nauð ſyn ſtyrcs
ok veldis hins hælga O
lafs k
onungs
ok ræyna ſva
til ſa
nnz ſꜵgur annarra ma
nnaÐegar
pſtr ennpreſtr enn
høyrði þæirra
vild
ok bǿnar orðþa g
ripr h
ann í fang ſer licneſkiu þeſ góða lavárz
ok ſǽtr á mote ældinumSiðan þocaðe hvergi ældr en u
mm fram þ
at er h
ann var þa comen
ok varð ſva borget hinu
m męſta lut borgar ennaʀ
Fʀa þvi er oc v
erðuct at ſægia er ſa góðe k
onungr g
erðe í heraðe
þvi er Þela morc hæitirDag noccon var þ
at er bøndr aller fu
n
nuſc
í heraðe þvi
ok rǿddo u
mm á meðal ſin at þæir vildi lata ge
ra
ſtæin kirkiu þæim hælga k
onunge til lofs
ok dyrðarEn tolgu g
riot
matte hvergi finnaſc þar í nand þa er át var læitatNu á þæi
m dægi er ſtæin mæiſtare ſá ſcyldi a braut fara er til værcſ þes var
fengenþa lét almatigr droten breſta ſundr fiall æit mykit þar
þegar í nánd
ok þaðan var flut allt g
riotet ſiðan til kirkiu værx
ens
en heraðſ me
nn aller leto upp gera