orto þær þegar orða á h
ann ok bꜵrðu h
ann mycclum á vitum hvi h
ann ſcyldi ſva
diarfr geraſc at laupaſc fra þæim hælga k
onunge er honu
m hafðe ſva
myccla miſcu
nn væit
ok firraz þa
nn líufa lafarð er h
ann hafðe aðr á
hændr gengetÐvi næſt vacnaðe h
ann fǽlmſ
fullr
ok ſtoð upp þegaʀ
á arum dægi
ok ſagðe ſinu
m huſ boanda hvat við h
ann var rødEn ſa
goðe boande lét h
ann ængu ǫðru við cuma en venda hæim aptr iam
brát
til þeſ hælga ſtaðarÞeſſar iartæinir ero oſ þvi cu
nnaſt
ar
at vér funnu
m þenna unga ma
nn í guðſ æmbætte í hinſ hælga O
lafs kirkiu
ok ſyndi h
ann oſ á ſinu
m límu
m iarna ſtað
ok ba
nnda
J caupange þæim er Oláfr hi
nn hælgi hvilir var cuna ſú er b
rotfallz
ſót
hafðe haft marga daga
ok giftiſc hon ma
nne u
nngu
m ok løyndi
hon meðan hon matte þæirrar ſottarNu i hvílu nót noccora
þa mintiſc he
nnar ſu illa at cvama
ok vacn
aðe boande hennar við
þa
nn myccla anzyptier hon la
ok ſnorglaðebrꜵuzc a bac aptr
ok viſſi æcci til ſinVeſall þoteſc h
ann ſinnar ó gǽfo
ok harmaðe mioc
við ſva bot lauſt á fall at h
ann mátte engan veg á fra ſlitaſclei
tar
atvꜵro við hana hve opt ſá bardage køme at henne
eða ef noccor læcning læge henni til botaHon
ok ſagðe þa illu ſot á
hverium mꜵnaðe vitia ſin
ok enga læcning lyf
eða galldra cvað
hon ſér at hialpum v
erðaNu í þæim harme
ok u fagnaðe er þau
hꜵfðu beðet bæðe hiunþa callaðe hon á hinni hælgu møy Ma
riu
er viſt er at ſꜵnnu miſcu
nnar moðer
ok á hi
nn hælga Ol
af
k
onungbað þau g
ratande lea ſér ſíucri
ok harmſ fullri noccora
lic
Siðan teðe hon mal ſit með ſcripta gangp
reſte goðumſ
ag
ðe
hꜵno
m ſina o gǽfo
ok leitaðe við h
ann hæilla raðaHan
n ok hugði
at þegar hvat guðſ orð ſæía í guðſpialle
ok ſagðe henne at þæ
irrar
ſottar biðr engi
maðr bøtr nema með bønu
m ok faſtum
fae þegetE
n eptir a mi
nning þa foro þau þegar bǽðe híun
til hinſ hælga Olafs kirkiuhꜵfðu með ſér vax lioſ at dyr
ca
þa hælgu hotiðfꜵſtaðu
ok vꜵctu þar u
mm notena með oð
rum