marga í liði k
onungſ
e
nnſ
ok gecc h
ann þegar fra
m fyri þa
kriſtnu me
nn með
dyrlego m
erki
ok bendi þæi
m til ollu
mm at fylgia ſérSiðan veittu
þæir á rǽðe þæim hæiðnu
m hundum af mycclu cappe er þeir
ſá þa
nn hælgan ma
nn í liði
ok fultingi með ſér
ok fell þar þa fyrir
þæim fa liðum fleſter aller þæir hæiðnu me
nnen ſumir flyðu
ok comoſc u
nndan við myccla nꜵuðÐvi næſt for k
onungren þaðan
með ſig
ri aptr til Myccla garz
ok let gera
kirkikirkiu ſem h
ann hafðe hæitit
ok vigia hinni hælgu møy Mariu
ok hinu
m hælga Olaue k
onungeEn fiar
luti
ſva myccla lꜵgðu Væringiar
ok aller liðs me
nn til þeſ hælga
værcsat mykil ofrænd
ok g
ripir gengo þa af er kirkian var ful
gorr
ok innan pryd með allre þæirri dyrð er þæir mátto guði
vægſemd í geraSva ero ſendar iðulega margar dyrlegar
gerſimar ór Myccla garðe til þeſ hælga ſtaðar er h
ann hvilir at
honu
m til lofs
ok dyrðar fyri marga holæita miſcun er h
ann heuir
þæi
m væit hvert ſinni er þæir hafa á h
ann hæitit ſér til biarga
Nv var e
nn í Danmorku græifi noccor illr
ok ofund fullr
ok hvaʀ
ke
ræddiſc h
ann guð ne me
nnHa
nn atte ambót norrǿna æz
-
ſcaða
ok fødda í Þrønda lꜵgum
ok dyrcaðe hon
ok t
rvði faſtle
ga
á hi
nn hælga Oláf k
onungEn ſa guðſ uvínr er aðan gat
ec tor trygði allt þ
at er hꜵnu
m var ſagt fra þes hælga ma
nnz iar
tæinu
mcvað þ
at ecci vera nema cvit
ok pata æing
erðe ſér at gabbe
ok at ga
mnelof
ok dyrð þa er land folc allt væitti þæi
m halæita k
onunge
Nu kom at þæi
m hælga dægi er ſa mildi k
onungr let lif ſít á
ok aller c
riſtnir
me
nn dyrcaþa vildi ſa hi
nn u vit
ri græifi þvi ſiðr hælgi þa halda
með oðru
m mꜵ
nnu
mhældr bauð h
ann ambot ſinni þæirri þrønſco fyrir
ofundar ſakar er h
ann hafðe við þa
nn hi
nn hælga ma
nnat hon ſcyldi
fara
ok ælda ófn til brꜵuðſ
ok baca þegar á þæi
m dægiVita þoteſt
hon þegar øðe
ok u ſcap þeſ illa ma
nnz at h
ann myndi henne ſarle
ga
hæfna ef hon lete æigi át þvi ſem h
ann bauð henniGecc hon til
nauðig
ok bacaðe í ofneno
mcvæinaðe u
mm mioc meðan hon ſtarfaðe