hans ok licámr var aðr í þvegin ok vǽteſc honð hans í þvi vatnøvatneþa ræiſtiſc
hann upp ok ræið hann þvi umm augu ſér uppen þegar iam ſciot þa léðe guð
honum lios þeſ fagra er hann hafðe aðr lengi þarnazAl undarlect þóte
honum ſiolfum ok ſva flæirum mꜵnnum þæim er við váromiſcunn þa mycclu
er guð léðe hꜵnum fyrir værðlæix ok dyrðar ſakar hinnſ hælga Ólafs konungs
ok þaccaðo þat aller menn guði holæitlega ſem verðuct var ok hinum hælga
Olafe konungeNv var hertoge æin a Irlande Guðormr
callaðrforinge mykil ok frǽgr at ræyſti ſinni ok ſyſtur ſonr
Olafs hins hælgaKǽr var hann ok vírcr konongenom í Dyflínni
þæim er Margodus het ok var víngan þæirra æincum góð
Nu bar ſva át æinu ſinni at þæir hfðu baðer ſaman unnin ſigr
mykin ok orgrvnni fear fenget í hær for æinniEn umm dag noccorn
er þæir fóro hæim læiðiſþa ſcyldu þæir ſcipta fé þvi myccla ſín á meðal
eptir iafnaðeÐa vildi konungr en ein ſaman hafa beggia þæirra
lut ok virdivirði þa vingan ſina litils við hertogan ok fornar aſteʀ
bað hann kioſa hvárn lut þæirra er hann vildi hældrmiſſa fear þeſ allz
er þeir atto baðer ſaman ok ganga af ſcipum ſinum eða æiga þar við hann
bardagaÞa ſyndiſc hꜵnum vande mykil á hvárotvæggia ok þoteſc hann
æigi mega láta ſcemdar lauſt ſcip ſin ok fear muni fyrir engar
tilgerningarEn þat var oc alháſcaſamlect at beriaſc við konungen ok þat
myccla lið er hꜵnum fylgðiEn liðſ þæirra þa var ſva mykil munr
at konungr en hafðe lang ſcipen hertogen æigi flæiri en ein
Ða bað hann konungen lia ſér freſta umm nǽtr tvǽrtil umm rǽða við vini
ſinahugðiſc hann á þæirri ſtunndu mega ſnua konungenom ok cuma ſinu male
í bettri vingan við hann með fortolum ſinum ok hæil rǽðumEn á þæim
dægi þa ſtoð Olafs meſſo aptanNu þegar hann fann at hann fec æigi með
orðum ſinum ok aſtraðum konungenom ſnuit fra þæirri villuþa cauſ hann
ſér þann lut hældr at døyia með drægſcapdrængſcap ok láta lif ſit karlmanlega
en lifa við ſcom ok brigſli ok bera clǽkeſ orð með ſva mykilli
fear miſſuÐa callaðe hann á almatkan guð ok á hinn hælga Oláf konung