On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Óláfs saga helga54r-63r
Images
ſegirhann drap ok døydi ó kynni ſin fyrir guðſ ſakar ok hafnaðe hæi mi þema
ok likam s girnd ok gerðiz fyrir gangſ
maðr um m tr v fylgiuLiot þotte honum veral
dar
glyſok litilſ virði hann mote guðſ aſtum þeſſa hæim s dyrðHann ſyndi ſic litil la
tan
í konun gſdóme ſinum ok í margfallre áhyggiu er hann hafðeHuglæiddi hann iafnan
umm allt himneſca dyrðHan n firði ſic hvivitna þvi er guðſ log bannaen þat
van n hann með mycclum aſtar hita er þau bioða ok æigi vildi hann ſér æinum í þvi biar
ga
allt þat folc er guð hafðe hanum á hendi folgetvildi hann giarna með my
killi
andvꜵcu til guðſ læiðaok var hann ſem fatít erbæðe konun gr þæirra
at lan nd
raðum ok fyldi poſtolan na iðn með hælgum á miningum Morgum com hann
or fiandanſ hꜵndum með fortꜵlu ſinni ok læiddi til han nda almatkom guði
Sva myccla ſpæctok orð gnót hafðe vár droten n lét hinum hælga Olaue konun ge
at við orð han s ok fortꜵlu ok met for þa dyrlego er hann hafðeiðraðoſc margir
men n ſinna ſynda ok hafnaðo hæiðnum dómeÐa riſu í mote hꜵnum mar
ger
illir men n rikir ok illgiarnir með diofulſ á eggiangengo móte guðſ
boðorðum af ollu afle ok ſvivirðu han s hælgu lǽrengEn þat bar hin n hęlgi Oláfr
konun gr þolen moðlega allt fyrir guðſ ſakar ok var þa mycclo ſtað faſtare
gott at kenna hverium man ne en fyrr hafðe hann veret ok vildi hælðr líf
ſit lataok riki með fyrir guðſ ſacar ok oðl az ſva enn da lauſan fagnað
en liggia unn dir fiandanſ villu ok dofa í hæiðnum domeMykin floc
ok goðan á litilli ſtundu dró hin n hælgi Olafr konun gr til miſcunnar við
guðok alla hælga men nÐa brꜵut hann ok bre ndi hæiðin hof ok ræiſti kir
kiur
í ſtaðok ſcipaðe til pre ſtum ok ken ni mꜵn num at vinna þæim cr iſtni ok al
la
þionaſtuSiðan ſnerez folc allt til aſtar við guð með mykilli iðran
nittu þa hæiðniok alſc onar villuEnn gi maðr fǽr þat oðrum ſagt hveſſu mykil
fagnaðr fylgði þæim goða man ne ok var á þvi er hann ſa Noregſ men n venda
fra heiðniok anſcotanſ villu ok ganga til miſcunar almatigſ ſcapara
Han n bað þa ok talde fyrir þæim arla ok ſilla guðſ pinſlir ok hæilagr a man na
ferðirreð þæim aſt rꜵðloccaðe gam la men n ok un ngaávitaðe þrioſco
men n
ok harðhugaðagaf ſér mykin coſt til at coma þæim ollum í vingan við guð
Nu eptir þat þa ſetti hann log manna á
millum þau er yfir allt land ha
fa
dar
glyſ
tan
í k
um
va
ga
allt þ
killi
andvꜵcu til guðſ læiða
at la
raðu
or fiandanſ hꜵndu
Sva myccla ſpæct
at við orð h
me
ger
illir me
boðorðu
k
gott at kenna hveriu
ſit lata
en liggia un
guð
kiur
í ſtað
la
þionaſtuSiðan ſnerez folc allt til aſtar við guð með mykilli iðran
nittu þa hæiðni
fagnaðr fylgði þæi
fra heiðni
Ha
ferðirreð þæi
me
Nu eptir þ
millu
fa