atkveði ma æigi æxla þot hann ſtanꝺi epter raꝺꝺar ſtaf i ſamſtǫꝼon nu þo að ek haꝼa
miǫk ſkẏnꝺilega mællt um hoꝼuð ſtaꝼanna rit þeiꝛa er ꝼyrir tva ſkal æinn vera þa kalla
ek æigi rangt ne illa ritað þo að hiner tveir ſe þar hellꝺꝛ ritner er hvergi er hoꝼuð ſtaꝼr
er þo vilia ek hellꝺꝛ æinn ſtaꝼ ríta þar ſem bæði ſtoðar iamnmikit æinn ok tva til þe
ſem ek ſagða að rit verði mínna ok ſkiotara ok bokꝼell ꝺꝛiugara enn þat væit ek æigi hvat
þa ſkal að haꝼa eꝼ sva illa verðꝛ at enn hgz nokku í ok mæler sva þar ſem þu ritr høꝼuð ſtaꝼ
æinn kveðꝛ hann eꝼ hann rðꝛ þat eða ſamhlioðenꝺꝛ tva æinſkonar ſamꝼellꝺa i eínní
ok enni ſømu ſamſtǫꝼu ſeger þu þar vil ek hvarkí ríta ſamhlíoðenꝺꝛ tva ne høꝼuðſtaꝼ
æínn til þe að auka atkvæðít ne enn hellꝺꝛ þann ſem æigi ſe hoꝼuð ſtaꝼr til þeſſ
at minnka hellꝺꝛ rit ek æínn enſ ſama konar enſ ſama iaꝼnan ok æigi hoꝼuð ſtaꝼ ne
ma i upphaꝼí oꝛðz ok verſ ok qveði sva miok eða lítt að hveríum ſem ek ræð ſiðan eða æigi
rækí ek að ek kveða iaꝼnmíǫk at ǫllum hvað þa ſkal að haꝼa kvað ek hvað þa
nema ſẏna honum sva ſkẏr ꝺæmí þeiꝛa græína er hann ſkílr engvar ðꝛ vera að þa þikkiz
hann oꝼ ſæinn verða til að mæla ſealꝼr a mot ser ok verða ꝼẏʀí að bꝛagðí að þeir er ella munꝺu
ꝼiꝼla hann ok kalla ſem værí ſpakara eꝼ þegðí nu eru her þau ꝺæmí er brꜳða ꝼangſ
ꝼunꝺuz þeir enn ſiðan nokkuru lioſlega til mꜳlſ ꝼærð ok ſkílníngar Ube Ue ſekr
ſekkr hǫꝺu hꝺo aꝼarar aꝼarar þagat þaɢað ǫl ǫꝇ ꝼrame ꝼraᴍe vina viṅa
krapa kraṗa hver hve ꝼuſ ꝼus ſkiot ſkiott Ube þat eru tvau noꝼn tveggía
bok ſtaꝼa enn Uʙe þat er æínſ manz æítt naꝼn ſekr er ſkogar maðr enn ſekkr er í lt hǫꝺo
þa er hǫlga trǫll ꝺo enn hæẏrðí til hoꝺꝺu þa er þo bar hverenn Betra er hveríum
ꝼẏʀ þagað enn anna haꝼí þaɢað Eigí eru ǫl ǫll að æínu Mæirí þikker ſtẏri mannzínſ
ꝼramí enn þeſſ er þiliurnar bẏgger ꝼrammi Sa er meſtr guðſ vina er meſt vill til
víɴa Vaꝺa opt til kirkiu krapa þo að þar ꝼaí leið krappa hverr kona ok karlmaðr
ſkẏllꝺu þeſſ ꝼuſ ſem guð er ꝼu þa munu þau til goðꝛa verka ꝼuſ ſkíot ok haꝼa
guðſ hẏlli ſkiott nu um þann mann er ríta vill eða nema að varu mali ritið annað
tveggía helgar þẏðingar eða lǫg eðꝛ att viſi eða sva hveregi er maðr vill ſkẏnſamlegha
nẏtſemí a bok nema ęðꝛ kenna enꝺa ſe hann sva litil ltr i ꝼroðleikí ꜳſtinni að hann vili ne
ma litla ſkẏnſemí hellꝺꝛ en ǫngva þa er ameðal verðꝛ enar meirí þa leſe hann þetta
kapitlum vanꝺlega ok bætí ſem i mǫꝛgum ſtoðum mun þurꝼa ok mete viðleitní mína
en várkẏnne ukiænſku haꝼi ſtaꝼ roꝼ þetta er her er ꜳðꝛ ritað unnz hann ꝼær þat er
honum likar betr a ȧ ǫ  e ė ę  i i o ȯ ø  u  y ẏ b ʙ c  d ꝺ f f g ɢ ŋ̲ h l ꝇ
m ᴍ n ɴ p ṗ r ʀ ſ s t T x þ ᷑ ᷒ ͛ ̅ ͥ