Images
æinn haꝼa enn ꝼara kvez hann munꝺu með bolverki ok ꝼreiſta eꝼ þeir ꝼengí míǫðinn bǫl
verkr
uann um ſumaret níu manna verk enn at vetrí beiꝺꝺi hann bauga leigu ſinnar þa ꝼara
þeir baðer til ſuttungſ ſeger baugi broður ſinum kaup þeira bǫlverkſ enn ſuttungr ſẏ
niar
þverlega hvers ꝺropa aꝼ míðínum þa mælti bolverkr til bauga at þeir ſkulu ꝼreiſta vela
nokkurra eꝼ þeir megi na míðínum enn baugi lætr þat vel vera þa ꝺꝛegr Bǫlverkr
ꝼramm naꝼar þann er ratí heiter ok mæler at baugí ſkal boꝛa bergít eꝼ naꝼarrenn bitr hann
gioꝛer sua þa ſeger baugí at gegnum er boꝛat bergít enn bǫlverkr blæſſ í naꝼarſ rauꝼína ok hrío
ta
ut ſpænerner moti honum þa ꝼann hann at baugí villꝺí ſvikia hann ok bað boꝛa i gegnum ber
gít
baugi boꝛaði enn bǫlverkr blæ annat ſinn þa ꝼuku inn ſpænerner þa bꝛaz bǫlver
kr
i oꝛmſliki ok ſkreið i naꝼarſ rauꝼína enn baugí ſtakk epter honum naꝼrínum ok miſ
ti
hans ꝼoꝛ bolverkr þar til ſem gunnloð var ok lia henni .iij. nætr ok þa loꝼaði hon honum
at ꝺꝛekka aꝼ miðínum .iij. ꝺꝛẏkkí i enum ꝼẏrſta ꝺrẏkk ꝺꝛakk hann allt oꝛ oðꝛerí enn
i ǫðꝛum oꝛ boðn i enum þriðia ꝺꝛẏkk oꝛ ſon ok haꝼði hann þa allan míǫðinn þa bꝛaz hann
i arnar ham ok ꝼlaug ſem akaꝼlegaz en er þiazi ſa ꝼlug arnarens tok hann ser arnar
ham ok ꝼlaug epter honum enn er æser ſa hvar oðinn ꝼláug þa ſettu þeir ut i garðinn ker ſin
en er oðinn kom inn um aaſgarða ſpẏttí hann upp míðínum i kerín enn honum var þa ſua nær
komíð at ſuttungr munꝺi na honum at hann ſenꝺi aptr ſuman míǫðínn ok var þeſſ ekki
giætt haꝼði þat hverr er villꝺí ok kollum ver þat ſkallꝺꝼíꝼla lut enn ſuttunga miǫð gaꝼ
oðenn aſunum ok þeim monnum er ẏrkia kunnu þvi kollum ver ſkallꝺſkapínn ꝼeng oðinſ Ok
ꝼunꝺ ꝺꝛẏkk hans ok gíǫꝼ ok ꝺꝛẏkk aſanna þa mælti æger hverſu a marga lunꝺ bꝛæẏti þer
oꝛðtokum ſkallꝺſkapar ę hv͛ſu moꝛg eða hverſu mǫꝛg eru kẏn ſkallꝺſkaparenſ
Þa mælti bragí Tvenn eru kẏn þau er gꝛeína ſkap allan Æger ſpẏ hverr tvau Bragí ſagði
mal ok hætter hvert maltak er haꝼt til ſkallſkapar Þrenn er gꝛeín ſkallꝺſkapar
mꜳlſ Hverr Su at neꝼna hvern lut ſem heiter ǫnnur grein er ſu er heiter ꝼoꝛ noꝼn en
þriðia malſgꝛeín er ſu er kolluð er kenning ok er ſu gꝛein sua ſett at ver kollum oðin eða þoꝛ
eða tẏ eða æinn hvern aꝼ aaſum eða aalꝼum þa tekr ek með hæití aꝼ æígn annaſ aſſínſ eða get
ek hans verka nokkuʀa þa æignaz hann naꝼnít en æigi hinn er neꝼnꝺꝛ var sua ſem her er ver
kollum ſigtẏ eða hanga tẏ ꝼarma tẏ þat er þar oðinſ heití ok kollum ver þat kent heítí
Sua ok at kalla reiðar tẏ Enn þetta er nu at ſegia Sua ⁊ at kalla reiðar tẏ
ungum ſkallꝺum þeim er gírnaz at nema mꜳl ſkallꝺſkapar ok hæẏía ser oꝛðꝼ
iolða
með ꝼoꝛnum hæítum eða girnaz þeir at kunna ſkilia þat ſem hulit er kveðit þa ſkí
lí
hann þeſſa bok til ꝼroðleíkſ ok ſkemtanar en ekki er at glæẏma eða uſanna sua þeſſar