ꝺauðꝛ til iarðar ꝼyrir æitrí því er oꝛmrenn bleſ a hann Ulꝼrenn glæẏper oðin verðꝛ þat hanſ
baní Enn þegar epter ſnẏz ꝼram viða ok ſtigr ǫðꝛum ꝼætí i neðꝛa kípt ulꝼſínſ a
þeim ꝼætí heꝼer hann þann ſko er allan allꝺꝛ heꝼer verið til ſamnat þat eru bioꝛar þeir er menn ſníða
oꝛ ſkom ſínum ꝼyrir tam eða hælí því ſkal þeim bioꝛum bꝛott kaſta ſa maðꝛ er at því vill hẏggia
at koma aſunum at liðí Annaʀí henꝺi tekr hann enn eꝼra kipt ulꝼſinſ Ok riꝼr ſunꝺꝛ gín
hans ok verðꝛ þat ulꝼſínſ baní loki a oʀoſto við heimꝺall ok verðꝛ hua annars baní því næſt
ſlẏngr ſurtr ellꝺi ẏꝼer ioꝛðína ok bꝛenner allan heím sua er ſagt i uǫlu ſpa Haatt blæſſ
hæímꝺallr hoꝛn er a loptí mæler oðinn við mímſ hoꝼut ſkelꝼr ẏggꝺꝛaſilſ aſkr ſtanꝺanꝺí
ẏmr eð allꝺna tre enn iotunn loſnar hvat er með aaſum hvat er er með alꝼum
gnẏr allr iǫtunheímr æser ero a þingi ſtẏnía ꝺvergar ꝼyrir ſteinꝺẏrum vegbergſ uiser vitu þer
enn eða hvað Hrẏmr ekr auſtan heꝼiz linꝺ ꝼẏrer ſnẏz en̅ eða hvað
ioꝛmunganꝺꝛ i iotunmoði oꝛmr knẏr unner enn ari hlakkar ſlitr naí niðꝼolr
naglꝼar loſnar kiǫll ꝼerr auſtan koma munu muſpellz um log lẏðer enn loki ſtẏrer ꝼara
ꝼiꝼlmeger með ꝼreka aller þeim er bꝛoꝺer bẏleiſtz i ꝼoꝛ Surtr ꝼerr ſunnan með ſviga læví
ſkinn aꝼ ſverðí ſol valtíva griot biǫꝛg gnata enn giꝼr hrata troða haler helveg enn
hímínn kloꝼnar þa kemr hlínar harmr anna ꝼramm er oðinn ꝼerr við ulꝼ vega enn baní
belia biartr at ſurtí þar mun ꝼriggíar ꝼalla angann Gengr oðinſ ſonr við ulꝼ vega viðarꝛ
oꝼ veg at valꝺẏrí lætr hann megi hveðꝛungſ munꝺ oꝼ ſtanꝺa hioꝛ til hiarta þa er heꝼnt
ꝼǫður Gengr hinn mæri mǫgr hloðẏníar neppr aꝼ naðꝛí níðſ okvíðnum munu haler
aller heímſtoð rẏðía er aꝼ moði ꝺꝛepr miðgarðz ueo Sol mun ſoꝛtna ſokkr ꝼollꝺ
í mar hverꝼa aꝼ hímní heiðum ſtiǫrnur gæiſar æímí ok allꝺꝛ narí leikr haar hití
við hímín ſialꝼan Her ſeger enn sua vigriðꝛ heíter vǫllr er ꝼinnaz vígí at ſurtr ok hin sua
ſu guð hunꝺꝛat raſta hann er a hverían veg ſa er þeim vollr vitaꝺꝛ þa mælti Gangleri hvat verðꝛ
þa epter er brenꝺꝛ er heimr allr ok ꝺauð ǫll guðín ok aller æínheriar ok allt mannꝼolk ok
haꝼi þer aðꝛ ſagt at hverr maðꝛ ſkal liꝼa í nǫkkurum heimí um allar allꝺer þa ſvaraði þriðí
Margar eru þa uiſter goðar ok margar illar bezt er þa at vera a hímní ok allgott
er til goðſ ꝺꝛẏkkiar þeim er þat þikker gaman i þeim ſal er bꝛímer heiter hann ſtenꝺꝛ a okolní
Sa er enn goðꝛ ſalr er ſtenꝺꝛ a níða ꝼiǫllum gioꝛr aꝼ rauðu gullí ſa heiter ſinꝺꝛí I þeſſum
ſǫlum ſkolu bẏggva goðer menn ok ſiðlaater en̅ oꝛma hoꝼut enn oꝛma hoꝼut
hrẏggíu̅ A naſtronꝺum er mikill ſalr ok illr ok hoꝛꝼa noꝛðꝛ ꝺẏ hann er oꝼinn allr oꝛma hrẏggíum
ǫll vitu inn i huſit ok blaſa æitri sua at epter ſalínum renna æítr áár ok vaða þær
áár eiðroꝼar ok moꝛðvargar sua ſem her ſeger Sal veít ek ſtanꝺa ſolu ꝼiarrí na ſtrǫnꝺu