Ok þat ſa þeir eꝼ hann ræðꝛ gang himintungla at hann mun raða ſkini ſolar
ok ꝺogg himinſ ok avexti iarðarennar er þar ꝼẏlger ok ſlikt ſama vinꝺum loꝼzenſ
ok þar með ſtoꝛmi ſiovarens þat viſſu þeir æigi hvar ʀiki hans var enn þvi truðu þeiꝛ
at hann reð ollum lutum a ioꝛðu ok i loptí himinſ ok himintunglanna ſiovar ok veðꝛanna
Enn til þeſſ at hellꝺꝛ mættí ꝼra ſegía eða i minni ꝼeſta þa gaꝼu þeir noꝼn með ſialꝼum ſer
ok heꝼer þeſſi atrunaðꝛ a marga lunꝺ bꝛæẏzt sua ſem þioðernar ſkiptuz ok tungurnar
greinꝺuz uar eꝼnat þat ſmíðí er meſt heꝼer verit i vollꝺunni i elli ſinni ſkipter noe heimínum
með ſonum ſinum ætlaði hann cham veſtr hlꝼu enn iapheth noꝛðꝛ haalꝼu
En sém ſuðꝛ haalꝼu með þeiri parteran ſem ſiðaʀ greiner i þriðiunga ſkipti
heimſinſ i þann tima ſem ſẏner þeſſara manna voꝛu í verollꝺinni þa ǫꝼlgaðiz þegar
agirni til ꝼiar ok mannmetnaðar aꝼ þui at þa kenꝺuz þær margar lister ſem aðꝛ
hoꝼðu ekkí ꝼunꝺnar verit Ok hoꝼ ſik hverr epter ſinni iþrott Ok ſva langt ꝼærðu
þeir ꝼramm ſinn metnat at þeir aꝼꝼricaní komner aꝼ cham heriuðu i þann luta verallꝺar
ſem bẏgði aꝼſpringr ſemſ ꝼrænꝺꝛ þeira ok ſem þeir hoꝼðu þa ẏꝼer unnit þotti
þeim ſer æigi nægiaz heímrenn ok ſmiðuðu æinn ſtopul með tigl ok gríot þann er þeir
ætluðu at vínna ſkẏllꝺi til hímínſ a þeim velli er kallaz ſennr ok þa er þetta ſmiði
var ſva mikit voꝛðit at þat tok upp oꝛ veðꝛum ok æigi hoꝼðu þeiꝛ at minni ꝼẏſi
til at hallꝺa ꝼramm ſmiðinní ok ſem guð ſer hverſu þeira oꝼſi gæiſar haatt þa
ſier hann at hann verðꝛ með æínſhveriu niðꝛ at ſla Ok ſa ſami guð ſem allz er vollðugr
ok allt þeira verk mattí a æínu auga bꝛagði niðꝛ ſla en þa ſialꝼa lata verða að
ꝺupti þa villꝺi hann þo hellꝺꝛ með þi eẏða þeiꝛa ꝼyrir ætlan at þeir mætti við kenaz ſinn litilleik
með þí at æíngi þeira ſkilꝺi hvat annaʀ talaði ok þi viſſi æingi þeira hvat hverr
bauð oðꝛum ok bꝛaut þat anna niðꝛ ſem anna uillꝺi upp reíſa þar til er þeiꝛ ſtriꝺꝺuz
a ſialꝼer ok með þi æẏꝺꝺiz ǫll þeira ꝼyrir ætlan i upp tekinni ſtopul ſmið ok ſa er ꝼremztr
var het zoꝛoaſtres hann hlo ꝼẏʀ en gret er hann kom i verollꝺina enn ꝼoꝛ ſmiðer uoro
ij. ok .lxx. Ok sua margar tungur haꝼa ſiðan ꝺꝛeiꝼz um verollꝺina epter þi ſem
riſarner skiptuz ſiðan til lanꝺa ok þioðerner ꝼiolguðuz i þeſſum ſama ſtað var gioꝛr
æín hín agiætaztʀ borg ok ꝺꝛegit aꝼ naꝼni ſtopulſinſ ok kolluꝺ babilon ok ſem tungna
ſkiptið var oꝛðit þa ꝼiolguðuz sua noꝼnin mannanna ok annarra luta Ok ſia
ſamí zoroaſtres haꝼði moꝛg nꝼn ok þo at hann vnꝺerſtaði at hans oꝼſi væri lægð
aꝼ ſagðꝛi ſmið þa ꝼærði hann ſig þo ꝼramm til verallꝺligſ metnaðar ok let taka ſik
til konungſ ẏꝼer mǫrgum þioðum aſſiriorum aꝼ honum hoꝼz ſkurðgoða villa ok ſem hann var