Images
eða hverſu ſtoꝛar eꝼ þu hæẏrer þat ſagt þa mun tu ſegia at hitt er unꝺarlegt eꝼ æigí
ma ganga ut ok inn hverr er vill enn er með ſonnu at ſegía at æigi er þꝛng>ra at ſkipa hana en gan
ga
i hana her mat tu hæẏra i grimníſ malum v. hunꝺruð ꝺẏra ok oꝼ ꝼioꝛum tugum sua hẏgg ek
a valhǫll vera ꝺccc. eínheria ganga ſenn oꝛ æinum ꝺẏrum þa er þeiꝛ ꝼara við vitní at vega
þa mælti Gangleri Allmikill mannꝼiolði er i valhollu sua niota ek tru mínnar all mikill hoꝼ
ðingi
er oðinn er hann ſtẏrer sua mikklum her eða hvat er ſkemtan æínherianna þa er þeir ꝺꝛekka æigi
har ſagði hvern ꝺag er þeir haꝼa klæz þa hervæða þeiꝛ ſik ok ganga ut i garðinn ok beriaz ok ꝼeller
hverr annan þat er leikr þeira ok er liðꝛ at ꝺogurðar malí þa riða þeir heim til hallarennar ok
ſetiaz til ꝺꝛẏkkiu sua ſem her ſeger Aller æinheriar oðenſ tunum í hoggvaz hverian ꝺag val
þeir kioſa ok riða vigi ꝼra ſitia mei um ſatter ſaman enn ſat er þat er þu ſagꝺer mikill er
oðinn ꝼyrir ser moꝛg ꝺæmí ꝼinnaz til þeſſ sua er her ſagt i oꝛðum ſialꝼra aſanna Aſkr ẏggꝺꝛa
ſilſ
hann er æztr viða enn ſkiðblaðner ſkipa oðinn aaſa en ioa ſleipner biꝼrǫſt bꝛua enn bꝛa
gi
ſkallꝺa habrok hauka enn hunꝺa garmr þa mælti Gangleri
Huerr a þann heſt ſleipní eða hvat er ꝼra honum at ſegia har ſagði æigi kan tu ꝺæili a ſleipní ok
æigi veiz tu at burði aꝼ hveriu hann kom enn þat mun þer þikkia ꝼraſagnar vert þat var ſnem
ma
i onꝺverða bẏgð guðanna þa er guðín hoꝼðu ſett miðgarð ok goꝛt val holl kom
þar ſmiðꝛ nokku ok bauð at gera þeim borg a þrím miſſerum sua trauſta at oꝛugg værí
ꝼyrir bergriſum ok hrimþuſſum þo at þeir kiæmí inn um miðgarð enn hann mælti ser þat til kaupſ at
hann ſkẏllꝺi æignaz ꝼræẏíu ok haꝼa villꝺi hann ſol ok mána þa gengu æser a tal ok reðu
raðum ſinum ok var þat kaup goꝛt við ſmiðinn at hann ſkẏllꝺi æignaz þat er hann mælti til eꝼ hann ꝼen
gi
goꝛt borgína a eínum vetrí en hinn ꝼẏrſta ſumarſ ꝺag eꝼ nokkuʀ lutr væri o
gioꝛr
at borginni þa ſkẏllꝺi hann aꝼ kaupínu ſkẏllꝺi hann aꝼ engum manni lið þiggia til verkſínſ
enn er þeir ſogꝺu honum þeſſa koſtí þa beiꝺꝺiz hann at þeir ſkẏllꝺu loꝼa at hann heꝼði lið aꝼ
heſtí ſinum er ſvaðilꝼari heiter enn þvi reð loki er þat var til lagt við hann hann tok til enn ꝼẏ
rſta
vetrar ꝺag at gioꝛa borgina enn oꝼ nætr ꝺꝛo hann til griot a heſtínum en þat þotti aſum
mikit unꝺꝛ hverſu ſtoꝛ bioꝛg ſa heſtr ꝺꝛo ok halꝼo meira þꝛekvirki gerði heſtrinn en ſm
iðꝛinn
enn að kaupi þeira voro ſterk vitní ok moꝛg ſærí ꝼyrir þvi at iotinn þotti ekki trẏgt
at vera með aaſum griða lauſt eꝼ þo kæmí heim enn þa var hann ꝼarenn i auſtr veg at beria
trǫll enn er a leið vetrínn þa ſottiz miog borgar ſmiðin ok var hon sua haa ok ſterk at æigi
matti a þat leita enn þa er þriꝛ ꝺagar voro til ſumarſ þa var komiꝺ míok at borg hliði þa
ſettuz guðín a ꝺomſtola ſína ok leituðu rꜳða ok ſpurði hverr annan hver þi heꝼði
raðit at gipta ꝼræẏíu i iǫtun heima eða ſpilla loptínu ok himninum sua aꝺ taka
