On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Gylfaginning2-44
- Snorra Edda2-82
- Gylfaginning8-39
Images
riðꝛ til vigſ þa a hon halꝼan val enn halvan oðinn Sua er her ſagt Folkvangr heiter enn
en þar ꝼræẏia ræðꝛ ſeſſa koſtum i ſal halꝼan val hon kẏſſ hver ian ꝺag enn halꝼan oðinn a
Salr hen nar ſeſrum ner er mikill ok ꝼagr ok er hon ꝼer r þa ekr hon kǫttum ij. ok ſitr i reið hon er nakvę
muz
monnu m til a heita ok aꝼ hen nar naꝼní er þat tignar naꝼn er rikiſ konur eru kallaðar ꝼrur hen ne
likaði vel manſǫngr a han a er gott at heita til ááſta þa mæ lt i Gangleri
M iklir þikkia mer þesser ꝼyrir ſier æser ner ok æigi er unꝺarligt at mikill kraptr ꝼẏlgi ẏðꝛ er
þer ſkul ut kunn a ſkẏn guðann a ok vita hver t biðia ſkal hver rar bænarenn ar eða eru ꝼleiri enn
guðin har ſagði Sa er enn aſſ er tẏr heiter hann er ꝺiarꝼaztr ok bezt hugaðꝛ ok hann ræðꝛ mig ſigri i oꝛruſ
tum
a hann er gott at heita hræẏſti monnu m þat er oꝛðtak at ſa er tẏ rauſtr er um ꝼram m er aðꝛa men n
ok ekki ſiez ꝼyrir hann er ok vítr sua at þat er ok mæ lt at ſa er tẏrſpakr er vitra ztr er þat er æitt mar k um ꝺiarꝼ
leik
han s þa er æser lokkuðu ꝼenriſ ulꝼ til þeſſ at leggia ꝼioturenn a hann gleiꝼni þa truði hann
þei m æigi at þei r munꝺu læẏſa hann ꝼẏʀ enn þei r legði honu m at veði honꝺ tẏſ i munn i han s enn þa er æser
villꝺu æigi læẏſa hann þa beit hann honꝺína aꝼ þar er nu heiter ulꝼliðr ok er hann æínhenꝺꝛ ok ekki kal
laðꝛ
ſætter manna B ragí heiter æinn hann er agiætr aꝼ ſpekí ok meſt aꝼ malſnillꝺ ok orðꝼi
mi
hann kann meſt aꝼ ſkallꝺſkap ok aꝼ honu m er bragr kallaðꝛ ſkallꝺſkapr ok aꝼ han s naꝼní er ſa
kallaðꝛ bragr karlaeða bragr kvenn a er orðſnillꝺ heꝼer ꝼra maʀ enn aðꝛer kona eða karl maðr han s
kona er iðunn hon varðveiter i eſki ſínu epli þau er guðin ſkul u a bíta þa er þau ellꝺazt
ok ver ða þa aller unger ok ſua mun ver a til ragna rokkrſ þa mælti Gangleri All mikit þikki mer guð
en æiga unꝺer giæzlu eða trunaði iðunn ar þa ſagði har ok hlo við nær lagði þat uꝼæru æítt ſinn
kunn a mun ek þar aꝼ at ſegia enn þo ſkal tu nu ꝼẏrſt hæẏra ꝼleiri noꝼn aſann a
H eímꝺallr heiter æínn hann er kallaðr hvítíaaſſ hann er mikill ok heílagꝛ hann baru at ſẏní
mæẏiar .ix.ok allar ſẏſtr hann heiter ok hallinſkiðꝛ ok gullintann í tenn han s voro aꝼ gulli
heſtr han s heiter gulltopp r hann bẏr þar er heita himin biꝛg við biꝼrǫſt hann er vǫrðꝛ guða ok ſettr
þar við hímínſenꝺa at giæta bruarenn ar ꝼyrir ber gríſum hann þarꝼ minn a ſveꝼn enn ꝼugl hann ser
iaꝼnt nott ſem ꝺagh .c. raſta ꝼra ser hann hæẏrer ok þat er graſ vex a ioꝛðu ok ull a ſauðum ok allt
þat er hæra lætr hann heꝼer luðꝛ þann er giallar hoꝛn heiter ok hæẏrer blaſt han s i alla heima
hæímꝺallar ſver ꝺ er kallat hoꝼut þat er ſagt himin bioꝛg heita enn þar heim ꝺall kveða vall
ꝺa
ueum þar voꝛðꝛ guða ꝺrekkr i ver o rann i glaðꝛ hinn goða miǫð ok en ſeger hann ſialꝼr
i heim ꝺallar gallꝺri Niu em ek mæðꝛa mg niu em em ek ſẏſtra ſonr
hoðꝛ heiter æinn aaſſinn hann er blinꝺꝛ ærit er hann ſter kr en vilia munꝺu guðin at þen na ꜳſ
þurꝼti æigi at neꝼna þvia t han s hanꝺa ver k munu lengi ver a hoꝼð at minn um með guðum
ok monnu m V iðar heiter æinn hínn þogli áſſ heꝼer hann ſko þẏkkan hann er ſter kr
Salr h
muz
m
likaði vel manſǫngr a h
þ
guðin h
tu
a h
leik
h
þ
villꝺu æ
laðꝛ
ſætt
mi
h
kallaðꝛ bragr karla
kona er iðun
en æiga unꝺ
kun
mæẏiar .ix.
heſtr h
þar v
iaꝼnt nott ſem ꝺagh .c. raſta ꝼ
þ
hæímꝺallar ſv
ꝺa
ueum þar voꝛðꝛ guða ꝺrekkr i v
i hei
hoðꝛ heit
þurꝼti æ