magnuſſ vꜳða harallꝺ ꝼragu
̅ v
͛ hioꝛleikſ millꝺan h
̅s arꝼi tok nu v
ͥ ſtarꝼa. ꝺ
ͦttar
vinr ꝼekk helv
͛k hættan hníga rett enſkri ſlettu ſottu
̅ pinꝺꝛ þa er ǫꝛ
uz ꜳ
giætt
ꝼall ſa er hlaut t
ͥ vallar. Her er hið ꝼioꝛða
⁊ hið ꝼimta viſu oꝛð ml
hið þriðia
⁊ hið vi
ᷓ. viſu oꝛð er ſier um mꜳl Ok eru ꝼiǫg
᷑ heil mꜳl i þ
͛ſi viſu ſem
nu var talt. Su er hin .iiij. ſpecieſ hin
̅ar ſǫmu ꝼiguru eꝼ tuau ml ganga ia
̅ꝼram
̅ u
̅ viſu
⁊ lẏkz ml i helm
̅gi en þo eítt eꝼni u
̅ alla með hinu
̅ ſǫmu
̅ tvei
̅ maalu
̅ ſem h
͛. Ha
ki
krakí hoꝺꝺu
̅ bꝛoꝺꝺu
̅ ſærði mærði ſeggi leggí ueit
͛ neit
͛ uella pella bꜳli ſtaali
bentiz hentíz. Her er hið ꝼẏrſta
⁊ hið ſiðazta oꝛð i ꝼioꝛðungí ſaman
⁊ anat ⁊ hið þrí
ðia
en
̅ mꜳl ǫll lukaz i helm
̅gum. þeſſa viſu ma
⁊ kalla antitetoꝛ. en
̅ ꝼiǫgur maal ga
̅
ga
um alla viſu
⁊ l ſaman hin ꝼẏrſtu viſu oꝛð í bꜳðu
̅ helm
̅gu
̅.
⁊ ǫnur ſlik
⁊ hin þriðiu
⁊ m
einu
̅ hættí hin ꝼioꝛðu. Mætr hakon van
̅ en magnuſſ ꝼan
̅ hio
eirikſ hekk h
̅s bꝛoðer gekk langꝼeðꝛa lááð laug vizku rꜳð. ritar ſloð at reꝼſa þioð
þeſſa viſu þarꝼ ſkamt at ꝼæra t
ͥ hinſ ꝼẏa hꜳttar. Mætr hakon van
̅ en magn
᷒ ꝼann.
h
. e
. h
. h
̅s b
ͦ .g
. at reꝼſa þioð ritar ſloð lǫgvizlu lunꝺ langꝼeðꝛa grunꝺ. Haki kra
ki
hamði ꝼ
ᷓmꝺi geiru
̅ eiru
̅ gotna ꝼlotna hreẏt
͛ neẏt
͛ hoꝺꝺa bꝛoꝺꝺa b
renꝺiz enꝺiz bꜳ
li
ſtaali. Antipoſoꝛa er þ
̅ eꝼ m
ͬ ſvar
ͬ þ
̅m lutu
̅ ſem m
ͬ bẏzt at kiæra á h
̅ ꜳ þ
̅gi
⁊ ſtenꝺꝛ
upp buin
̅ at ſegia ꝼram
̅ ſǫkina en
̅ ſeg
͛ æ
ͥ. Þer get ek karl eꝼ þu kiær
͛ krǫnk oꝛð buin
ꝼoꝛðu
̅ ꝼat ek vrkun
̅ar vin
̅ur v
͛ ðu kẏ
⁊ ſit ꝼẏi. ſak
͛ ꜳt tu m
͛ mícklar munu
nær v
͛a hæri þær ſe
̅ þína aura þ
̅ er hættíligt ꝼætta. Aclacaſſis er þ
̅ eꝼ m
ͬ ſetr tven
n
̅a
ſkiln
̅ga gagnſtaðliga m
einu
̅ oꝛðu
̅ ſem h
͛. Mætu
̅ ſtenꝺ ek at motí man ſveigian
ꝺa
æ
ͥ ríſ ek v
ͥ rnar eiſu run
̅i ꝼlærðar kun
̅um. þvi heit ek víſt at veíta vígſ ꝺꝛengí
ligt
gengí þ
͛ heit ek meſt at motí meginſtrangliga at ganga. h
͛ er þeſſi ꝼig
᷑a tvitekin
⁊ ſẏnꝺ í bðu
̅ viſu helm
̅gu
̅. Anſimehiſa v
͛ðꝛ eꝼ m
ͬ ſnẏr s
ᷓ ſe
̅ m
oꝛðu
̅ mẏrkrar ſkil
n
̅gar
ſem h
͛ er ritat. Sveit liꝼv
͛ ill t
ͥ tu an
̅lauſt þoku m
ͣ en klauſtrſ bui kriſtin
̅ ka
llz
at líꝼít hallꝺiz. þoku m
̅n eru þ
̅r kallað
͛ er alla pen
̅inga ſina neẏta upp í oꝼti
⁊ oꝼꝺꝛẏkkiu
⁊ b
͛a þ
̅r þ
̅ naꝼn ſak
͛ ſnapſkap
ͬ ſínſ þ
̅t þ
̅r ſia æ
ͥ ſatt lioſ rett
ᷓr ꝼ
ᷓmꝼ
͛ðar
⁊ liꝼa at eínſ t
ͥ þeſſ at eta ſem i ſitianꝺi mẏrq
ᷓ ſtoꝼu þoku. en
̅ ſiðlt
͛ m
̅n eta æ
ͥ meí
ra
en
̅ s
ᷓ mik
̅ at þ
̅r lꜳti æ
ͥ aꝼ at liꝼa
⁊ þikk
͛ þeſſi ꝼigura miog ſkaðſamlig.
Apoſiopeſiſ er vilianlig þrotnan mꜳlſ ſak
͛ hrẏgðar.
ę. uþẏkkiu ſe
̅ h
͛ er q
ͤðit. æ
ͥ er
vn at ek vga uiliag hẏriar þiliu eiga oꝛða gnoga em ek reiðꝛ konu leiðaz þar e
͛ m
͛ en
̅ ꝼ
ᷓ ꝼęru
̅ ꝼoꝛðu
̅ bæn
ͬ oꝛðu
̅ ſitia v
͛ðꝛ
⁊ ſẏta ſik bꝛuðꝛ hin opruða. h
͛ eru vilianliga oꝛ
viſun
̅i þ
͛ſoꝛ oꝛð. ſak
͛ reiði þokka. ek vil. Ok i ǫðꝛu
̅ ſtað. kaſtaði.
⁊ ſk
̅ s
ᷓ upp taka. Eigi