at þeir hǫfðu drepit þáer þeim buðu frið ok grið af konungiok gerðu þat níðingsverker øngum duganda
manni er gerandaþótt fullr fjándskapr sé meðal mannaOk því biðr Alexanderkonungrat drepa skylisem
skjótast máallt folk í borginnifyr útan þater í heilug hof kǿmiskNú gerizk mikit brak ok
hǫrmuligr grátr í staðinumKonur ǿpasem þǽr mega mest af takaGrikkir hugsa núhver-nug
þeir skyli skjótast eytt fá þessu folkiOk þat ráð taka þeirat eldr er lagðr at borginni þeim
megumer vindr stendr mest at henniSoltinn eldr fleygirþegar er hann magnazkí húsaþǫk
Ok því meirr hungrar hanner honum gefzk meira til matarSvá látask nú tígnir sem ótígnir
Allir borgarmenn deyjaEn mikil grein er áhversu þeir deyjaSumir hrǽðask eldinn mestOk at þeir
forðisk hannhlaupa þeir á vápn GrikkjaSumir hlaupa í eldinnat þeir forðisk vápninSumir hlaupa út
af borgarveggjum á sǽinn ok drekkja sér sjalfir til þessat þeir forðisk eld ok vápnSumir leita sér fylsk-na
leggja síðan snǫrur á hals sérok kyrkja sik í helVilja heldr drepa sik sjalfiren vera drepnir
af GrikkjumSumirþeir er áðr hafa barizkskammask enn at flýjakjósa heldr at deyja fyrir lǫgum
ok réttendumfyrir frelsi sínu ok fǫðurleifðÞetta var sómasamligt dauðakynok skemmðarlauss
dauði at forðask eigi bana sinn með hrǽzluverjask heldr með drengskapsem hér gerðu margir
þeir er runnu móti dauðanumtil þess at þeir hefndi sín sjalfir á Grikkjumok eigi spǫrðu veita stór hǫgg
ok þiggjaOk fengu þeir fyrir sik sitt jafnvirðiEkki gerir nú meira manntjón en eldrinnOk þar
kemrat sú in ágǽta borg Tyruser Agenor konungr hafði reisa látit í fyrstubrennr upp ǫllok verðr
at ǫsku ór miklu mannvirkiÍ þessi borg hefir fyrst fundizk ok kennt verit stafróf á ebreskuef því
má trúaer fornskáldin hafa sagteða fréttir hafa frá faritAgenor konungrer reisa lét Tyrum
sem sagt varvar Cadmier fyrst fann stafróf á grikkskuOk eru stórar sǫgur frá þeimþǽr er
finnask munu í þeirri bóker heitir Ovidius magnusAldrigi var þessi borg unnin fyrrien Alexander
konungr vann hanaOk eigi varð hon upp reist fyrr en af kristnum mǫnnum þeim at veitandaer þeir hafa
nafn af tekitÞar hefir síðan verit dýrkat af rétttrúuðu folki nafn ins krossfestaþess
er bǽði eignazk með fǫðurligu valdi þessa borg ok allar aðrar ok man jafnan hafa vald
yfirÞessi borg Tyruser nú var niðr brotinmǽtti varat hafa við aðrar þjóðir í austrhalfu
heimsinsat engi dirfðisk at brjóta bág við AlexandrokonungiBorg heitir Gazaer þó
þorði við at rísaÞat folker hana byggðivildi veita DariokonungiOk því byrgðu þeir ǫll port þá
er guðajafninginn Alexanderkonungr nálgazk þessa borg með lið sittVilja freistaef trúnaðr sá
er þeir veita Dariokonungifái sigrat hamingju AlexandrikonungsÞar tekzk nú bardagi með Grikkjum
ok borgarmǫnnumÞeir verjask velEn Grikkir sǿkja ok fast atHér gerizk mikit mannfall í hvárutveg-gja
liðiOk meðan sókn var sem ákǫfusthleypr einn borgarmaðr á fund Alexandri konungssem hann
vildi sér friðar biðjaHann hafði þó brugðit sverð undir skildiOk þegar er hann kemr svá
nǽr konungiat sverðit má taka til hansbregðr hann því upp undan skildinumer minnst var-ði
Ok høggr til hǫfuðs konungiEn því at ørlaganna skipan verðr sinn framgang fáok forlǫg
manna farasem fyrir er ǽtlatþá skelfr hǫndinOk fǽr hann ekki reitt sverðitsem hann vildi