On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
viðr nátt sialfa ganga munkarner til þessa hæilagha likama ok leggia hi
arnskalena viðr hofuðeter sem æinn diskr hæck aðr viðr ennetþi at skinnit æitt hælltok setia sua ok sæmia viðr hofuðetsem likazþik
keroc fagrlegaz fareok sua leggia munk
arner hann a borur huarke þuegenn ne af klæddanbera sua innar i korenn fyri hafa alltari lata sva vaka yfer um nottenaVaka þæi r ok sialfer ei gi siðr meðr tarum ok sarum tregaEnn er þæi r letto ærkibysku psens likama upp af golfeno oc a barernar funnu þæir under honumjarnhamar oc æitt bryntroller Riddararner þann tima epter letto er hann dauða þolðe fyri guðs nafneok þa under honum varð er hann til iarð
ar fellEn huat er þesser luter hafa at merkiaþa skilia sua skynsamer mennat hann hefer nu þæir ra valldmeðr harðre hegndar hendeer hann van
virðu ok eige vilia sinna glœph sanna iðran ger aEnn er hann la a golfenorann bloðet um
kringiss hans hæilaga hofuðþilikaz sem eitt raútt siappél ver e sett a hans ho
fuðer væl ma hans virðu
legha ver ðleika merkia fyri guþeok þo kom ens
kiskonar bloða hans andlitnema æin rauð bloð droggæck af hœgra veg hans enn
issum nefita vinstre kinnenai skack um þuer t andlitetmeð huerio mar
ke er hann vitraz siþan margum manne er af þesso vita allz æckeen segia þo sua frasem sialfer þæi r hæfðe sét aSem bloðet liggr enn a golfeno ganga menn til ok riða bloðeno a augu serSumer samka bloðeno ser i kerkoppa aðrer skera klæða sinok bloðga af skurðenaok sæll þickez huer r er skamt liðr heþanat hann hafe nockorn lut af fenget þesso blæzaða bloðetekr nu ok huerr af bloðeno slikt er til lysterþi at fyri angre gæfr enge gaum huat er gererEn þann luta bloðsens er folket læifertaka munkarner saman ok lata i hit ræinazta kærþessor lute bloðsens varðvæitez i kirkiunneMottull hans ok syr
koter gæfit fatœkum monnum fyri sal hansmeðr minnum athuga en hœfðesua bloðugh sem þau voru af honum tekenok sannlegha mega þæir sæler segiazer þau fengu
arnskalena viðr hofuðeter sem æinn diskr hæck aðr viðr ennetþi at skinnit æitt hælltok setia sua ok sæmia viðr hofuðetsem likaz
keroc fagrlegaz fareok sua leggia munk
arner hann a bor
ar fellEn huat er þesser luter hafa at merkiaþa skilia sua sk
virðu ok eige vilia sinna glœph sanna iðran g
kringiss hans hæilaga hofuðþilikaz sem eitt raútt siappél v
fuðer væl ma hans virðu
legha v
kiskonar bloða hans andlitnema æin rauð bloð droggæck af h
issum nefita vinstre kinnenai skack um þu
ke er h
koter gæfit fatœkum monnu