On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
kir kioat ek vilia þegar j stað fra hænne farahælldr fór ek fyri þi sem fyrst gat eka hennar fondat ek vil a hænnar náþum biða þess er miner ofundar
mænn vilia mer ger aSannlegha segia Riddararnerskall tu æigi forðazþo at þu vi
leroc ef þu villt þa skall tu æigi undan gangaEn þar er hinn sǽle thomas tok til orðzsem fyrr var sagtat hann sagðe sek huarke skylldo flyia fyre konun gene nockorum aðrumþa mællte hann æigi af kyndugu kappe konun genum til smaanarhælldr mæl lte hann þat meðr æinfalldre rœþuaf sialfs sins hugprýðeok þæir re hug
arens obrigðilegre staðfesteer hann hafðe i sino briostemeðr guðs viliaok at ollum epter komandumheyrande hans stað
festomætte hann ver þa til epter vir þulegs dœmesEnn er Riddararner ganga vt meðr harkeok hærvilego hareystemeð brigzlumoc hæitan u dœmelegreþa stændr hinn sǽle thomas ærkibysku p uppok fylger þæi m allt til hærber gis dyrannakallande a huga af moreviler sakar ættarvǽre æigi uliklegtat mæire skynsæmðar mynde ver a en þæi r aðrerbiðr hann aptr snua ok tala viðr sekEn af þi at hann fǽr nu varla styrt serfyri œpe sinn
nar reiðesem aller þæi r allerþa gæfr hann ængan gaum at ærkibysku ps
ens orþum Af þi snyr hann aptr ok sættz j sætt sætekerande fyre þæi m munkunum ok klærkum af þessum konun gsens boðskaper Riddararner hofðu væitt honu m fram m boretSua kǽrer hann ok eige siðr fyre þæi maf þæi m mæingerðum er Riddararner hofðu væitt hofðo honu m meðr sinum orþumSem ærkibysku penn hefer sva kært sek um stund fyri þæi msvarar honum æinn af sialfs hans klærkummæistare jon af sarisber vitr maðr sniallrok mikell klærkrguðrǽddr ok ælskande guðSira minn seger hann Vndar
legt er þat at þer vilet ænskis mannz raað viðr hafaeþa huer r nauðsyniakostr var yðr asua mikils hattar manneat standa uppok fylgia þæi m allt fram m til her ber giss
dyrannaþæir ra œþe oc ofsa til fram m œsengarok mikils a auka Mynde æigi likare hafa ver etat hafa aðr teket rááðaf þessum er viðr erook hafa suarað þæi m meðr linare orþumer yiðr vilia allt þat illt er þæi r mego ger aœsande yðarn hugh til
mænn vilia m
leroc ef þu villt þa skall tu æ
arens obrigðilegre staðfesteer h
festomætte h
nar reiðesem aller þ
ens orþum Af þi snyr h
legt e
dyrannaþ