ÞEssær þrir byskupar sæm fyrrsagðezforu a gamla konungs fundsem þæir fængu enga lausnþa er þæim likaðe af thomase ærkibyskupekærande sek mi
kælagha fyri honumen ropande ok rœgiande hinn sæla thomas ærkibyskupSegia konungenumat hann hafe bannsætta tva af þæimæn teket af æinum þæirra allt æm
b
ætteð fyri þatat þæir vigðu sun hans under krunuMargt flytia þæir annat fals mæðr lyge upp a hannmeþan þæir duæliaz meðr konungenumok þi meira hugh læggia þæir aat fyri koma honumsem þæir finna at konungenum lika hælldr þæirra rœþurSva fa þæir ok gort um siðermeðr sino rógeat konungsens hugr oc hiar
ta hitnar sva hærvilegha mote thomase ærkibyskupeat hann œsez allrok vpp kvæikez j sua myckla ræiðeat þar af fællr hann j fullt raðleyseþi at hann hærmðar fullrgætr mæðr ængo mote sin sua gǽttat hann kǽre æigi opinberle
gha iver thomase ærkibyskupefyri aullum viðr verandum sem af sinum vvinum Hær meðr bannar hann j sinne bræðe ollum sinum fostr sunum ok fælaghum talande morgh færlegh orð til þæirraer honum þickia veraskyllduger at virða sinn vilia ok gǽta sinnar sœmðarSeger ænganok æigi æinn vera þann af þæim er hans réttar vile reka a æinum lærðum manneþæim er sva margfalldlega vró gerer mino rikeminne virðeng ok vallde fyrir komandeOk ænn seger hannEinn maðr sa ær mitt brauð áthóf sinn drambuisiss fót mer a motok ænn mæler hann suaEinn maðr gerande ser af þi gotz er ek gaf honumgabb ok glænnovanuirð
er nu konunganna kynallt mitt rááð ok rike under fotum troþandeþi at ænge hirðer nu um minn vanæiðr þar sæm ænge hæfner honumhuat sem hann gererEnn mæler konungrenn svaEinn maðr sa er holltu rosse reið a fyrsto a minn garðtignaz nu sœmð ok sælo volldugs sǽtissmeð no
gu epterlǽteþi at hann fagnar nu j hǽð várs hasǽtissallre konunganna fræmð ok þæirra sœmð fyri diarfaðreollum minum vinum þetta sama vitandumok daghlegha hæyrandumok late þer þo sua veraþi at þer vilet æcke at geraSem fiorer