nest af sakar hann ærkibyskupenn fyri konungenumsem honum var boðet at gæraaf þi ær byskuparner voru þataf sinum sœmðum út sætterer þæir hof
ðu vigðan hannEn seger honum at þetta var gort meðr goðu orlofe fa
þur hansEn konungrenn ær ænn ær barn at alldregæfr ængan gaum sem sem synez sendeboðans orþum ne sialfum honumok mæirr gerer konungrenn þætta fyri þa skylldsem siðan fluttezat hann þorer eigi að
ru viss at gærafyri fæðr sinumne fyri þæim er honum varðvæittooc til þess oro sætter af gamla konunge at geyma hans en þat se sialfs hans vileAf þi er hann ok sændi
boðennhuarke af þessum ne nockorum aðrum væl tekenn j hollenneat ængenn fester nockorn trunað a hans toluSæm hann skil at hann syslar æckehefer hann sek skiott j brottfærr ok færr finnr thomas erkibyskupþo at hann kunne honum engan lut fyri vist at sægia af sinum ærendumEn guðs maðr er bæðe er stærkr j hugh ok staðugr j hiartabyr sek ecke þi siðr færðarþi at hann fysez at finna nygian kon
ung fostra sinnEnn er hann hefer funnet hannetlaz hann þegar at fara j syslu sinaþi at hann hefer fulla fyst a þiaf sinum goð
viliaat vitia þæirraær honum til heyraok hann hæfer længe langt ifra veretsialfr hann væit okat nogh nauðsyn h
hælldr til at hann viti sins folksaf þi hygz hann fara skalu sæm viðazok skiotazt gætr hannþi at giarna vill hann nu koma folkeno a rættan vægh slikt ær hann gætrræinsannde þaaf þi ær þæir hava i falletmote guðe ok hæilagre kirkiomeþan hann hæver brotto veretNu af þi æpter fáá dagha riðr hann ut af kantuaria til lundunameðr mycklo folkeSæm hann sœker fram til borgarennarverðr mykell þyssj staðen
um af folkeno er fyrer erok ren
na ner aller burgæisar ut af stað
enum fagnande meðr folkeno mote honumThomas ær þar næsto nattEn um mærgænenn sem hann ær færðar buænnkoma þar sænde
mænn unga konungs til hanssægiande honum at konungrenn fyri
byðr honum at