On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Thómas saga erkibiskups1r-92v
thomas erkibyskups ok kunna þi æinkanlega ver stat konun gsens heimollegvm heima monnum var ei gi fyri sialfs konun gsens sakar þyrmtAppeléran til pos
tulegs sǽtis var oc enskis virðViðr þætta hit ogurlega afaller konun grenn bysku parner ok aðrer hans menn fengover þa þæi r harðla ótta slegnerskrifa nu ǽ sem tiðaz her ra pavanum oc senda menn sem skiotaz gæta þæi rþa er honu m gere kunnegt meðr hveim hǽtte er þæi r ero j bann sætter af thomase erkibysku peVirðulegr her ra loðviss kon
ung rsa er i þessum malum var fra fyrsta tima er þav hófuzmikill ok milldr meðr thomase erkibyskupe ok kirkiunneen volldugr mote han s ok hennar ovinumger er ok sina sendiboða til alexandrum pa pa ok til sinna vina kardinalanna sakar thomas erkibysku pssva skiott sem hann spyrrat konun gr af englandebysku parnerok aðrer hans raðgiafar hava gort menn meðr sinum bræfum til pavans helldr akaflegahann skrifar pavanum meðr þeima hæt
temeðr sinum milldlega bœnar bræfumat hann biðr her ra pavann styrkia þenn a goþa mann thomas erkibyskup er sva goðmannlega hefer sek meðr storum ver kum ok ster ko hiartamote kristz oc kirkiunnar ovinum er alla væga vilia honu moc henne fyri komaok sa gripr j sialfs mins augna sialldrseger franka konun gr er hann angrareþa ger er honum nockot hit minn zta til mæinsEinkanlega biðr hann her ra pavann mikilegaat hann leyse þa æigi af stormǽlum miok skiott
legaer sva heilagr bysku phefer sva rettlega meðr banne bundetA þat minner hann her ra pavann ok þes biðr hann at hann styrke þau somu ver ken meðr thomase erkibyskupe en minke huer geer sialfr hann her ra pavenn hafðe fyrr meirr fram me haft viðr kirk
iunn ar ovineMeðr þessum konun gsens bræfum skrifa bǽþe bysk
u par af fra nz oc aðrer fraklandz hofðingiarher ra pavanum ok kardinalum biðiandeok honu m meðr bliðum bœnar orðum mikilega a æggiandeat hann se sua ger ande oc fra m farann desem konun gr
enn af frann zbiðr j sinum bræfum segia sva hœfa at gera biðia hann fyri þi sva fram m faraNu sem loðviss konun gs bræfok annarra frak
tulegs sǽtis var oc enskis virðViðr þætta hit ogurlega afalle
temeðr sinu
legae
iun
en