erkibyskupenn til klærksens er læssok hugfester þænna guðspiallegha flotta i sino hiarta sem siþan provazat hann forþar ser með flotta vm stund Vpp tekno borðeno gængr thomas erkibyskup j herberge en gerer Rogeir byskup vigor
nensem til kon
ungsensok byskup Robert herefordensem ok sinn kapellanum byskup rofensem meðr þæim orðum ær hann bæiðer konungenn gæva ser vruggan ga
gang út af rikenoEn er þæir koma fyri konungennsegia þæir honum erkibyskupsens orðher meðr biþia þæir konungenn geva ser her um goðan orskurðkonungrenn svararSeger þetta mal mæga biða mœrgensSem þæir fa ecke mæira af konungenum snva þæir aptr segia thomase erkibyskupehuerio konungrenn hæfer svaratEnn er nattar koma tvæir trygger mænn mikils hattar hofþingiar meðr hinu ryg
gazta yfer bragðe klockvande ok a sin briost beriandejatande thomase erkibyskupe með sterkum ok storum æiðumfyri þann ogorlega domer guð dœmer huern epter sinum verkum ok viliaat vttan æf vita þæir nockora mattuga mænnmorghum illgerðum j vafðaok af þi miok frǽgiahava vpp a hans hals hæitazoc sek hava meðr jofnum sœrum til þess saman bun
detat þæir skalo verþa hans bana mænnEn af þi at kirkiunnar sok var eigi enn til fullz kunneg vorðenþa man heilog kirkia helldr fa j hans d/av/
ða niðrfall en nockora uppreistok af þi tekr hann sinn hug a flottanum at festaNu af þi at hinn sele thomas skil at hann man sek varla fa var
ðvæitt fyri vandra manna vmsátum ef hann duælsz lengrok forðar ser eigi þægar j staðþa lætr hann þegar a þæirre somu nótt gera sina sæng millem tveggia alltera j kirkio hælga andres postolaþanneg gængr hann meðr fáám hæimolleghum monnum sinumHann leggz til bœnar oc tekr at lesa siau psalmimeþ letaniaEnn er hann hæfr upp letaniamfellr hann a kne fall við huert heilags mannz nafnSem hann mœddr hefer leset siau psalme með letani
akastar hann ser j sengena ok lǽtr sem hann uile sofaen hiner ganga