konungr segðeEn þæir suoruðu er af konungenum varo til þæss sætterat konungrenn gerþe mik fullkomlega frialsan af ollum akærslumhuerso er ek hefðe með hans goz faretsva langan tima sem ek hafða með honum veretNv af þi at ek var þa af ollum þæim lutum leystr oc frælstr er nu ero af konungenum oc yðrvpp a mek kǽrðerþa er bæðe at ek a engv fyri svaraenda vil ek engu fyri svaraJarlenn mælerÞetta var allt aðru viss en gillibert byskup lunduna sagðe konungenum oc ossthomas erkibyskup mæler enn til jarlsensHerra jarl seger hannheyr enn huat er ek se
ge þerSva mycklo mætare oc agætare sem salen er en likamenner mer er yfer boðet af guðesva mycklo meirr oc framarr skylldaz þu til at lyða meren nockorum jarðleghum konungenumoc enge guðleg log lofa þat ne nockor skynsemð samþycker þat at synerner dœme foðurennenn siðr lofa þat logenat þæir fyre dœme hannOc af þi an enge jarðlegr maðr a dom a mervttan herra pavenn sialfrþa dreg ek mik með þesso mote vndan konung
sens dome oc þinumsem allra annarra er mek hafet dœmtat ek skyt ollu mino male a herra pavansSet ek mik oc mina kirkio vnder hans vald oc verndmeðr ollu þi sem mer ok henne til heyraHer meðr stefne ek yðr a hans fund at þer svaret þar þæim lutum er þer hafet mer gortSiþan mæler hann til byskupannaYðr stæfne ek ok brœðr miner a herra pavans fundþi at þer lyðet framarr veralldlegvm hofðingiumen guðe ok meroc meðr þæima hǽtte lifðr under al
mænnelegre kristneok postolegs sætiss vernd oc vallde gengr thomas erkibyskupheþan a brott at sinnehann stændr nu vpp ok gængr brottSEm thomas erkibyskup gengr brott oc /v/t a garðennfylgia hon
um marger konungsens mænn hans avundar mænnþæir er hann hervilega hæ
ðaok með morghum mæinmælum mœðakalla hann eið rofaok konungs suika
raEn hann færr fagnande af þesso þingeat hann er verðugr at þola harðynde fyri Iesu Krists nafnemarger mǽla til hans illaoc vsœmileghaEn tvæir varo þo verster